“จะไปไหน”
ชายฉกรรจ์รูปร่างสูงใหญ่ราวกับยักษ์ ใบหน้าที่แสนเหี้ยมโหดจ้องมองคนตัวเล็กไม่ละสายตาด้วยแววตาน่ากลัว ทั้งสองคนยืนดักหน้าอิงอรไว้ หล่อนทำหน้าตาเลิ่กลั่กทำอะไรไม่ถูก หน้าซีดขาวราวกับไก่ต้ม อิงอรค่อยๆ ถอยหลังเตรียมก้าวเดินหนีผู้ชายทั้งสองที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงหน้า แต่ก็ต้องสะดุดล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น
“โอ๊ย!!”
ใบหน้าสวยค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามอง สายตาดุดันราวกับราชสีห์ที่กำลังจะตะปบเหยื่อที่อยู่ตรงหน้า ฌอนยืนจ้องมองอิงอร เธอกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นสายตาอำมหิตราวกับใบมีดที่พร้อมจะเชือดเฉือนหล่อนได้ทุกเมื่อ
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามหล่อน ที่ตอนนี้ทำตัวแทบไม่ถูก ตอนนี้ฌอนเป็นคนละคนกับที่อยู่กับอิงดาว เมื่อด้านมืดของเขาเผยขึ้นมา มันช่างน่ากลัวยิ่งนัก
“นาย...นายต้องการอะไร”
อิงอรถามอึกๆ อักๆ ปากสั่นระริก หล่อนค่อยๆ พยุงตัวเองให้ลุกขึ้นยืน แต่ยังไม่ทันได้ยืนขึ้น มือเรียวของหล่อนก็ถูกเท้าของฌอนบด
