จำปาขึ้นรถไปพร้อมๆ กับความรู้สึกใจหาย ป้าช้อยมองส่งจนรถแล่นลับหายไปในความมืด จากนั้นก็เดินกลับเข้าบ้าน เพื่อดูแลลูกสาวของจำปาที่ในขณะนั้นดวงตากำลังพริ้มสนิทอยู่ในเปล
เมื่อมาถึงโรงแรมอันเป็นที่หมาย จำปาก้าวลงจากรถแล้วรีบเดินเร็วๆ เข้าไปในโรงแรม เมื่อเห็นว่าลิฟท์ที่จะพาเธอไปส่งยังห้องที่ท่องเอาไว้ในใจ กำลังเลื่อนลงมาพอดี
ด้วยท่าทางตื่นเต้นและหวาดกลัวน้อยๆ อย่างห้ามไม่ได้ หล่อนมองซ้ายมองขวา เหมือนคนที่รู้ตัวว่ากำลังจะทำเรื่องน่าอาย หรือทำผิดอะไรสักอย่าง
หล่อนรีบก้าวเข้าไปในลิฟท์ รู้สึกดีที่ในตอนนั้นไม่มีใครร่วมโดยสารลิฟท์ไปด้วย
มือเรียวเอื้อมไปกดตรงแถบไฟที่ตรงกับหมายเลขห้องพัก แล้วหลับตา… นิ่งภาวนาอยู่ในใจ ‘เจ้าประคู้น’ ขอให้งานครั้งแรกนี้ลุล่วงไปด้วยดีด้วยเถอะ
เมื่อลิฟท์ส่งเรือนร่างรัดรึงของผู้หญิงที่เริ่มงานขายบริการทางเพศในวันแรกขึ้นมาจนถึงหน้าห้องพัก จำปาหัวใจเต้นแรง หล่อนยืน
