อันติง | เป็นคนสวย..มันปวดหัว

2066 คำ

"ค่ะ ไว้จะลองปรึกษาดู" เป็นการรับคำแนะนำที่ไม่เต็มใจจริงๆ จนฉันช่วยพี่เรซิเด้นท์ทำคลอดเสร็จ ฉันก็รีบเดินออกมาจากแผนกรับอากาศบริสุทธิ์ข้างนอก ฉันทนอยู่ภายใต้ห้องแคบๆ มีคนแซว คนชง และคนเสริมไม่ไหวหรอก เพราะฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เกมส์เลย และฉันก็ไม่อยากให้พี่เขาคิดอะไรกับฉันด้วย "ออกมากินลมแบบนี้ ที่แผนกสูติไม่ยุ่งแล้วใช่มั้ย?" ฉันที่กำลังชมนกชมไม้ หันขวับไปมองข้างหลังตกใจ ก่อนจะส่งยิ้มให้คนที่เข้ามาทักทายแห้งๆ เอิ่ม..เพราะคนๆนั้นคือพี่เกมส์ ตายยากจริงๆนึกในหัวปุ๊บมาปั๊บ! "ค่ะ ออกมาสูดอากาศนิดหน่อย ได้ยินว่าพี่เกมส์จะต่อเฉพาะทางสูติเหรอคะ?" พอฉันถามแบบนั้น แพทย์หนุ่มที่ใช้ทุนปีสุดท้ายก็พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะทำทีมองเหม่อออกไปไม่สบตาฉัน แล้วตอบว่า.. "ก็..ประมาณนั้น" "ดีจังเลยนะคะ อันติงก็สนใจสูติ ^^" "เรื่องนั้นพี่รู้อยู่แล้ว พี่ถึงอยากเรียน..." ได้ยินแบบนั้น ฉันก็ตกใจหันขวับ!...

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม