หลังจากที่ฉันไปนั่งเปียกใส่กางเกงลีออง และเขาขับรถตามมาส่งฉันถึงบ้าน เข้าบ้านมาฉันก็แทบหมดแรงล้มพับ เพราะมันเหนื่อยและเพลียมากจริงๆ
มันไม่เหมือนที่ฉันทำเองเลยสักนิด มันดีกว่า ฟินกว่า และก็..เอ่อถึงกว่า
จนตอนนี้ฉันนึกไม่ออกเลย..ว่าเจอหน้าลีอองอีกจะมองเขาแบบไหน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน อยู่ๆก็ทำแบบนี้ให้กัน
โอ้ย! แต่ทำไมฉันถึงเผลอไผลไปปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้เขาล้วงได้นะ
แต่ตอนนั้น...มันก็ดีมาก ดีจนฉันอาบน้ำเสร็จเข้านอน ฉันก็ยังเถียงกับตัวเองไม่หยุด ว่าจะเอายังไงต่อดี เพราะเสร็จแล้ว เราก็แยกย้ายกันไม่ทันตกลงอะไรด้วยซ้ำ
แลกกันแบบนี้ระหว่างรักษาดีมั้ย หรือ..ไม่ให้เขาวุ่นวายกับน้องน้อยฉันอีก เราจะแค่รักษาและรีบจบเคสส่วนเรื่องวันนี้ก็ถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น
แต่พอคิดไปคิดมา พลิกตัวซ้ายขวา ฉันก็แดดิ้นอีกครั้ง เพราะสิ่งที่อยู่ในใจมันแย้งขึ้นมาต่างๆนาๆ
ไม่ได้น่ะสิ.. ฉันรู้สึกติดใจไปแล้ว และมาถึงขนา
