บทที่ 2. nc++70%

1180 คำ
SAENDI TALK. อีเสี่ยนี่เปิดประตูแล้วจับเรายัดใส่รถ เราก็อาศัยจังหวะที่มันจะเดินอ้อมไปฝั่งคนขับหนีมันไปอีกทาง แต่เสี่ยมันเหมือนนกรู้มันจับขาเราไว้ก่อนจะกระชากแรงๆจนร่างกายของเรากลับเข้ามาในรถอีกครั้ง "เจ็บโว้ย !ไอ้เสี่ยโรคจิต !" "กูจะพาไปดีๆไม่ชอบใช่ไหม" อีเสี่ยมันพูดเสียงเหี้ยม พร้อมกับเอาผ้ามาปิดที่จมูกเรา พักเดียวเท่านั้นเราเริ่มมีอาการมึนหัว แขนขาอ่อนแรงยืน แล้วจากนั้นเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย เราตื่นขึ้นมาอีกที ที่นี่ที่ไหนเราเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ภายในห้องมืดมากมีเพียงแสงไฟจากภายนอกเท่านั้นที่ส่องเข้ามาให้พอมองเห็น เรารีบลุกขึ้นนั่งทันที ก่อนจะมองไปรอบๆห้อง แล้วก็เห็นอีเสี่ยที่เป็นคนพาเรามานั่งอยู่ที่ตรงมุมห้อง "ที่นี่ที่ไหน?" เราถามอีเสี่ยที่กำลังนั่งดื่มเบียร์อยู่ในมุมสลัว และที่ถามก็ไม่ใช่อะไรจะได้หาทางหนีทีไล่ถูก "คอนโดกูเอง" เสี่ยมันตอบเสียงเรียบ หืมมม คำตอบมึงชัดเจนมาก แล้วคอนโดมึงอยู่แถวไหนเล่า ! แล้วอีเสี่ยมันก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาเราช้าๆ เรารีบลุกขึ้นยืนและวิ่งไปที่ประตู แต่อยู่ๆเรี่ยวแรงที่มีกลับหายไปหมด ถึงขนาดขาอ่อนล้มพับลงไปนั่งหมดสภาพอยู่ข้างเตียง "มึงจะไปไหน?" อีเสี่ยมันเดินมาจับต้นแขนแล้วดึงขึ้น "จะกลับบ้าน ปล่อย !" เราบอกและพยายามสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของมัน "มึงต้องอยู่กับกู จนกว่าพ่อมึงจะหาเงินมาใช้หนี้กูหมด" มันพูดเสียงเหี้ยมแฝงไปด้วยความดุดัน ส่วนเราก็ออกแรงดิ้น แต่อีเสี่ยนี่มันยิ่งจับแขนเราแน่นขึ้นแถมบีบแรงๆอีกต่างหาก "โอ๊ยย ! ไอ้เสี่ย ! ปล่อยกูเจ็บ" เพี๊ยะ ! และเพราะความเจ็บเราเลยตวัดมือตบหน้ามันไป เท่านั้นแหล่ะมันหันมามองเราตาลุก งื้ออออ ! ตายอย่างสงบศพไม่สวยแน่ ! แสนดีไม่ได้ตังใจจ้าาา !! "ชอบรุนแรงเหรอมึง !" พลั่ก ! มันถามเสียงเหี้ยม แล้วต่อยเข้าที่ท้องเราแรงมากจนตัวเรางอเป็นกุ้ง จุกแน่นไปทั่วช่องท้องก่อนจะค่อยๆทรุดลงไปกองกับพื้น "มึงไม่มีทางเลือก ยอมกูดีๆจะได้ไม่เจ็บตัวไปมากกว่านี้" เรามองหน้าอีเสี่ยมันอย่างแค้นเคือง บอกเลยว่าจุกที่ท้องมาก แต่ก็พยายามคลานไปที่ประตู แต่พอใกล้จะถึงประตูอีเสี่ยมันก็จับข้อเท้าเราไว้แล้วดึงลากกลับไปหามันอีกครั้งอย่างไม่ปราณีปราศรัยเลยสักนิด นี่คนนะเว้ยอีเสี่ย ไม่ใช่ตุ๊กตายาง ! "ไอ้โรคจิต ไอ้เสี่ยบ้าตัณหา" เราหันกลับไปด่ามันอย่างอดใจไม่ไหว "มึงจะลองดีอีกใช่ไหม?" แล้วอีเสี่ยมันก็ต่อยเข้าที่ท้องเราอีกครั้ง คราวนี้มันแรงกว่าเมื่อกี้มาก มากจนเราทนเจ็บทนจุกไม่ไหว สุดท้ายเราก็หมดสติไป และพอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้ที่ข้อมือทั้งสองข้างของเราถูกมัดไว้กับหัวเตียง ! "กรี๊ดดด ! ปล่อยกูนะ ! ปล่อยกู !" เรากรีดร้องออกมาสุดเสียง ใจเต้นตุ้บๆเต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว "มึงจะร้องทำไม กูไม่ได้เอามึงมาฆ่าซะหน่อย" เสียงดุดันของอีเสี่ยดังขึ้น ตอนนี้มันยืนอยู่ข้างเตียงที่มันมัดเราไว้ "เสี่ย ~ ฮึกๆ ~ ปล่อยหนูไปเถอะนะ ~ หนี้สินหนูจะหามาคืนให้ ~ ฮึกๆ ~ ปล่อยหนูไปเถอะ ~ หนูขอร้อง ~ ฮือๆๆ" นาทีนี้หนูก็มา เราพยายามอ้อนวอนมันทั้งน้ำตา ถ้ามือไม่ถูกมัดก็อยากจะยกขึ้นไหว้มันเลยด้วยซ้ำ "มึงรู้เหรอว่าพ่อมึงเป็นหนี้กูเท่าไหร่?" อีเสี่ยมันถามกลับ "เท่าไหร่ล่ะ เดี๋ยวหนูหามาคืนให้ ปล่อยหนูไปเถอะ นะ" "ไม่ล่ะ ตอนนี้กูไม่ต้องการเงิน แต่กูอยากได้ของเล่น มึงต้องเป็นของเล่นให้กู ขาวจั๊วะ ตัวเล็กแต่นมใหญ่ๆแบบนี้แหล่ะกูอยากได้มานานแล้ว" พูดจบมันก็เดินเข้ามาทางปลายเท้าของเรา แล้วยื่นมือมาลูบตรงขาอ่อน บอกเลยว่าวินาทีนั้นขนเราลุกชันไปหมดทั้วตัว "จุ๊ๆ ! มึงนี่โคตรขาว ถูกใจกูจริงๆ" อีเสี่ยมันทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างถูกใจ แล้วมันก็ถอดกางเกงขาสั้นเสมอหูของเราออก ! งื้ออออ ! ซวยแล้วอีแสนดี !! เราพยายามดิ้นสุดแรง อยากจะยกขาขึ้นถีบหน้ามันแต่ทำไม่ได้เพราะถูกมัดอยู่ แล้วกางเกงที่เราใส่อยู่ก็หลดออกไปจากตัวเราจนได้ จากนั้นมันก็เลื่อนมือมาที่เสื้อกล้ามเอวลอยที่เราใส่อยู่ "ไหนกูดูซิว่ามึงจะมีคุณภาพอย่างที่ตากูเห็นรึเปล่า?" พูดจบมันก็เอาคัตเตอร์(ที่ไม่รู้ว่ามันถือไว้ตั้งแต่ชาติปางไหน)มาตัดเสื้อกล้ามเราเป็นรอยหน่อยนึงก่อนจะใช้มือฉีกจนขาดออกจากกัน เผยให้เห็นเสื้อในสีดำลายลูกไม้ ู"ของจริงว่ะ ใหญ่กว่าที่คิดอีก ขาวจนเห็นเส้นเลือด ถามจริงๆมึงมีลูกแล้วรึยัง" "ยังไม่มี ! กูยังซิงอยู่เลย ! มึงปล่อยกูเลยนะไอ้เสี่ย !" เราเถียงมันอย่างโมโห ไม่ต้องพูดดี ไม่ต้องมีมันแล้วหนูเหนอ แล้วอีเสี่ยมันก็หัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ เราพยายามบิดตัวหนีมือของมัน แต่มันยังตามมาจับเรากลับมานอนหงายจนได้ "เหี้ย ! ไอ้เสี่ยมึงเอาหน้ามึงขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะเว้ย !" เราร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่ออีเสี่ยหน้ามึนนี่มันเลื่อนใบหน้าลงไปที่น้องสาวของเราที่ตอนนี้มีกางเกงในตัวน้อยนิดปิดอยู่แค่ชิ้นเดียว แล้วคิดว่ามันฟังที่เราพูดไหม ก็ไม่เลย ! นอกจากมันจะไม่ฟังแล้ว มันยังก้มลงไปสูดดมน้องสาวเราผ่านกางเกงในอีก งื้อออออ ! ไอ้เสี่ยโรคจิต ! ฟ่อดดดดด ! ​ "อร๊ายย ! อีเสี่ย !" เราสะดุ้งจนขนลุก เมื่ออีเสี่ยมันไม่ได้ดมแค่อย่างเดียวแต่มันยังใช้ทั้งปากทั้งจมูกขยี้แรงๆตรงกลางรอยแยกด้วย ถ้าจะทำขนาดนี้มึงเลียกูเลยเซ่ ! "หอมว่ะ กลิ่นสาวบริสุทธิ์เนี่ย" " ! " SAENDI END. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• อีเสี่ยมีความโหดสัสรัสเซียมากมาย ทำใจเถอะนะแสนดี ตอนหน้านุ้งไม่รอดแน่นวลจ่ะ?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม