บทที่ 18.nc++100%

1292 คำ

​ SAENDI TALK. ไม่นานเรากับเสี่ยปลื้มก็มาถึงโรงพัก เราทำท่าจะเปิดประตูรถลงไป แต่เสี่ยมันก็คว้าแขนเราเอาไว้ "มึงจะไปไหน?" "ลงไปหาพ่อสิเสี่ย" เราหันไปตอบเสี่ยมันพร้อมกับทำหน้างงใส่ ก็มาโรงพักถ้าไม่ลงไปหาพ่อ แล้วจะมาเพื่อ? "สภาพแบบนี้กูว่ามึงจะไปอ่อยตำรวจกับผู้ต้องหาซะมากกว่า" เสี่ยมันบอก เราก้มลงมองตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นมองเสี่ยมันอีกครั้ง "ไอ้เมฆ" แล้วเสี่ยมันก็หันไปเรียกลูกน้องของมันที่ชื่อเมฆ "ครับเสี่ย" จากนั้นเสี่ยมันก็หยิบเงินในกระเป๋าตังค์ส่งให้ลูกน้องปึกหนึ่ง "มึงไปประกันตัวพ่อมันออกมา เสร็จแล้วกลับเลย กูจะไปที่ไร่ ฝากมึงดูความเรียบร้อยที่บ่อนด้วย" "ครับ" ลูกน้องของเสี่ยรับคำก่อนจะลงจากรถไป ส่วนเสี่ยมันก็ลงจากรถพร้อมกับลากเราลงไปด้วย เสี่ยมันจับเรายัดใส่รถฝั่งข้างคนขับ จากนั้นเสี่ยมันก็เดินอ้อมมาประจำที่คนขับแล้วขับรถออกจากโรงพักทันที เสี่ยมันขับรถไปเรื่อยๆ โดยที่เราไม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม