หลายวันต่อมา
ข่าวลือเรื่องการคบหาของรุ่งทิวากับเจ้านาย แพร่กระจายไปจนทั่วบริษัท ไม่เพียงแค่สาขาหลักเท่านั้น ยังลามไปถึงสาขาย่อยตามจังหวัดอื่นๆด้วย เพราะฐานะต่างกันสุดขั้ว จึงมีทั้งข่าวลือที่ดี และไม่ดีตามมา
คนที่เป็นต้นตอของข่าวลือ ถูกเจ้านายสั่งย้ายให้เข้ามาทำงานอยู่ภายในห้อง รุ่งทิวารู้สึกหายใจหายคอสะดวกขึ้น เมื่อไม่ต้องนั่งทำงานอยู่ท่ามกลางสายตาสงสัยและสอดรู้สอดเห็นของใครหลายๆคน แต่มันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะเธอต้องคอยรับมือกับเจ้านาย ที่นิสัยเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอด
“รุ้ง ผมหิว”
“คุณเพิ่งจะทานกลางวันไปนะคะ”
“คุณน่าจะรู้ดี ว่าผมหมายถึงหิวอะไร”
รอยยิ้มกรุ้มกริ่มส่งมาให้ สายตามองสำรวจร่างเย้ายวนใจในชุดทำงานสีหวาน ผีเสื้อตัวน้อยที่เขาเฝ้ามอง นับวันยิ่งมีสีสันสวยงาม ฝีมือการแต่งหน้าก็พัฒนาขึ้นมาก และเขาชอบการแต่งหน้าแบบอ่อนๆของเธอมาก มันดูเป็นธรรมชาติดี
“รุ้งมาทำงานนะคะ”
“ผมก็มาท
