BAD FRIEND #10

1624 คำ
BAD FRIEND #10 บรื๊นนนนน! เอี๊ยดด! บรื๊นนนนน! “อันนี้คือแข่งแบบหนุกๆจริงหรอ” เดียร์มองรถสองคนที่ผลัดกันแซงผลัดกันตามอย่างไม่มีใครยอมใคร “หึ” แอลตันยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างอารมณ์ดี “แล้วนี่ยังไงกับพี่คนนั้น” “ไม่ได้ยังไง ก็แค่พี่ที่รู้จัก” เดียร์ตอบพร้อมกับจ้องการแข่งตรงหน้าอย่างไม่วางตา “นี่ขนาดไม่อะไรไอเดลยังบ้าขนาดนี้” แอลตันบ่นขึ้นเบาๆ “หื้ม แอลว่าไงนะ” เดียร์หันมาถาม “เมื่อกี้ไม่ได้ยิน” “ป่าว” แอลตันส่ายหน้าเล็กน้อย เอี๊ยดดด!/เอี๊ยดดด ปี๊ดดด! “ไปตรงนู้นกัน” เดียร์พูดขึ้นก่อนจะเดินไปยังรถสองคันที่จอดอยู่ไม่ไกล เดลเปิดประตูรถออกมาพร้อมกับส่งยิ้มมุมปากเล็กน้อย “ฝีมือไม่เลวหนิ” “หึ แต่ก็ยังแพ้อยู่ดี” มินพูดขึ้นยิ้มๆ พร้อมกับถอดหมวกนิรภัยออก “เป็นไงบ้างคะ” เดียร์เดินมาถามทั้งคู่พร้อมกับมองหน้าทั้งสองคนสลับไปมา “โอเคมั้ยคะพี่มิน” “ครับ สนุกดี” มินยิ้มอ่อนโยนให้เดียร์ “เหนื่อยรึยัง กลับกันเลยมั้ย” “เดียร์ได้หมดค่ะ” “งั้นพี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ อะกุญแจรถ เผื่อเดียร์ไปนั่งรอในรถ จะได้ไม่ร้อน” “ขอบคุณค่ะ” เดียร์ยื่นมือไปรับก่อนจะหันไปมองเดลที่จ้องมาที่เธออย่างไม่วางตา “ขับเก่งขึ้นนะเนี่ย” “คุยกับมันอยู่หรอ” “พี่มินหน่ะหรอ? ป่าว” เดียร์ส่ายหน้า “เจอกันไม่คิดจะถามเรื่องอื่นบ้างหรอไงเดล” เดลเบือนหน้าหนีก่อนจะยิ้มบางๆ “มันก็ดูเป็นคนดีนะ ถ้าเดียร์จะลองคุยดูเดลว่าก็ไม่เสียหายอะไร” “เดล..” หญิงสาวกอดอกมองคนตรงหน้าพร้อมกับถอนหายใจออกมาเหนื่อยๆ “อื้อ จะเก็บไปคิดดูละกัน” ก่อนจะหันหลังเดินไปที่รถด้วยสีหน้าหงุดหงิด -บนรถ- “เป็นอะไรรึป่าว” มินหันไปถามหญิงสาวที่นั่งเงียบมาตลอดทาง “ป่าวค่ะ เดียร์มึนหัวนิดหน่อย สงสัยโดนแดดนานเกินไป” “แวะซื้อยาไปกินมั้ย หรืออยากจะไปหาหมอ?” “ไม่เป็นไรค่ะ เดียร์มียาอยู่ที่ห้อง เดี๋ยวนอนพักก็น่าจะดีขึ้น” “อื้ม” มินพยักหน้าพร้อมกับเหลือบมองหญิงสาวเป็นระยะ -หลายชั่วโมงต่อมา- ครืดด ครืดด “อื้อออ” เดียร์ลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงียก่อนจะมองไปที่นาฬิกาตรงหัวเตียง “ใครโทรมาตอนตีสองเนี่ย” ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ “เดล?” ติ๊ดด! “ฮัลโหล” (...) “ฮัลโหลเดล เป็นอะไรรึป่าว” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเมื่อเห็นปลายสายเงียบไป “ดะ..” (ฮัลโหลครับ) “นี่ใครคะ” เดียร์ชันตัวขึ้นพร้อมกับเลิกคิ้วอย่างสงสัย (พี่เป็นเพื่อนของเจ้าของเบอร์นี้ใช่มั้ยครับ) “ค่ะ เกิดอะไรขึ้นรึป่าวค่ะ” เดียร์ถามด้วยน้ำเสียงตกใจ (พอดีพี่ผู้ชายเมาอยู่ที่ผับครับ แล้วผับกำลังจะปิดแล้วด้วย รบกวนพี่มารับหน่อยได้มั้ยครับ ผมไม่รู้จะโทรหาใคร เห็นโทรศัพท์พี่ผู้ชายเปิดเบอร์พี่ข้างไว้พอดี) “ได้ค่ะ ที่ไหนหรอค่ะ” (Soon pub ครับ) “โอเค พี่ฝากเพื่อนแปบนึงนะ เดี๋ยวพี่รีบไป” (ครับ) ติ๊ด! -ผ่านไปสักพัก- “พี่มารับเพื่อนค่ะ ไม่ทราบว่าเพื่อนพี่อยู่ตรงไหนหรอ” เดียร์เดินตรงเข้าไปหาเด็กเสิร์ฟที่กำลังเก็บโต๊ะอยู่ “ตรงนู้นครับ หน้าบาร์” “ขอบคุณค่ะ” เดียร์พูดก่อนจะเดินตรงไปยังหน้าบาร์ด้านในทันที “เดล” หญิงสาวนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างๆพร้อมกับแตะไปที่แขน “ทำไมเมาขนาดนี้เนี่ย” ก่อนจะลุกไปประคองตัวชายหนุ่มอย่างทุลักทุเล “พี่ครับ ผมช่วยมั้ย” เด็กเสิร์ฟวิ่งเข้ามาประคองแขนอีกข้าง “ขอบคุณค่ะ” เดียร์ส่งยิ้มบางๆก็จะประคองเดลไปยังลานจอดรถ -คอนโดเดียร์” แกร๊ก! “พาไปนั่งตรงโซฟาเลยค่ะพี่” เดียร์ให้ไปพูดกับ รปภ ที่ช่วยประคองเดลขึิ้นมาบนห้อง “ขอบคุณมากนะคะ” “ครับ” รปภ หนุ่มหันมาพยักหน้าก่อนจะเดินออกจากห้องไป “เห้ออ สภาพดูไม่จืดเลย” เดียร์มองดูเพื่อนรักก่อนจะเดินไปหยิบผ้าหมาดๆมาเช็ดใบหน้าให้ชายหนุ่ม “อื้ออ ใครอะ” เดลพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับค่อยๆลืมตามมองดูหญิงสาวตรงหน้า “เดียร์หรอ” “อื้อ” เดียร์ตอบพร้อมกับเช็ดหน้าให้ชายหนุ่มไปพลางๆ “ทำไมเมาแบบนี้เดล” “หึ สนใจด้วยหรอไง” เดลพูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ “เมาแล้วก็นอนไป” เดียร์ยกกะละมังขึ้นวางบนโต๊ะ ก่อนจะเดินเข้าไปหยิบผ้าห่มออกมาให้ชายหนุ่ม ฟุบบ! “อ๊ะะ!” เดียร์ร้องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ดีๆเดลก็ดึงเธอลงไปกอด พร้อมกับพลิกตัวขึ้นมาคร่อมไว้ “ดะ..เดล ปล่อยก่อน” ก่อนจะให้มือดันหน้าอกชายหนุ่ม เดลจ้องหน้าหญิงสาวนิ่งพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบแก้มไปมาอย่างอ่อนโยน “เดียร์หนัก” เดียร์ทุบหน้าอกชายหนุ่มเบาๆ “ไม่เล่นแบบนี้เดล ออกไป” ก่อนจะพยายามยกตัวขึ้นแต่ก็ถูกชายหนุ่มกดไว้ เดลยังคงจ้องคนใต้ร่างอย่างไม่วางตาก่อนจะค่อยๆเลื่อนหน้าลงมาใกล้ๆจนหายใจรดกัน “นะ..นี่เดล” เดียร์พูดเสียงสั่นพร้อมกับหันหน้าหนี “อย่ามาเล่นแบบนี้นะ ดะ..” หมับ! “อื้อออ” เดียร์ร้องขึ้นด้วยความตกใจ ก่อนจะผลักไปที่ไหล่ชายหนุ่มอย่างแรง แต่ก็ไมได้ผล จ๊วบบ จ๊วบบ “อื้มมม” เดลร้องครางขึ้นก่อนจะรวบแขนของหญิงสาวมาจับไว้แทนพร้อมกับแทรกปลายลิ้นเรียวเข้าไปตักตวงความหวานจากคนตรงหน้า จ๊วบบ จ๊วบบ~ เดลค่อยๆถอนจูบออกมาช้าๆพร้อมกับจ้องตาหญิงสาวเหมือนกับพยายามต่อสู้กับอารมณ์บางอย่างที่เหมือนจะมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆพร้อมกับสวมกอดหญิงสาวเอาไว้ ก่อนจะหลับตาลงช้าๆ “เดล” เดียร์เงยหน้าขึ้นไปเรียกชายหนุ่ม “อย่าเพิ่งหลับสิ ปล่อยเดียร์ก่อน” ก่อนจะพยายามดึงมือชายหนุ่มออกแต่กลับทำให้อีกฝ่ายกอดรัดเธอแน่นขึ้น “น่าจะปล่อยให้นอนอยู่ที่ผับ” เดียร์บ่นขึ้นเบาๆก่อนจะยอมปล่อยให้เดลกอดอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งเผลอหลับไป -วันต่อมา- เดลลืมตาขึ้นช้าๆจากการปลุกของแสงแดดที่ส่องผ่านม่านมากระทบบนใบหน้า ชายหนุ่มค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะมองไปรอบๆด้วยสีหน้างงๆ “ตื่นแล้วหรอ” เดียร์ถามขึ้นก่อนจะวางอาหารลงบนโต๊ะ “มากินข้าวสิ” เดลพยักหน้าก่อนจะมาทิ้งตัวบนเก้าอี้ “เดียร์ไปรับเดลมาหรอเมื่อคืน” “อื้อ” เดียร์พยักหน้าพร้อมกับจ้องหน้าชายหนุ่ม “เดล..จำอะไรไม่ได้เลยหรอ” เดลมองหน้าหญิงสาวพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ “จำไม่ได้อะ ไม่น่ากินไปเยอะเลยหว่ะ” ก่อนจะเอามือนวดขมับเบาๆ “ปวดหัว” “อะ” เดียร์ดันถ้วยซุปไปตรงหน้าชายหนุ่ม “แก้แฮงค์” “ขอบคุณ” เดลพูดขึ้นก่อนจะตักซุปเข้าปาก “ทำไมกินหนักขนาดนี้ ปกติไม่เป็นแบบนี้หนิ” เดียร์เอ่ยถามชายหนุ่ม “ทะเลาะกับน้องมิลหรอ” เดลชะงักก่อนจะเงยหน้ามองหญิงสาว “ทำไมคิดว่าเดลทะเลาะกับมิลอะ” “ไม่รู้สิ ก็ไม่กี่สาเหตุไม่ใช่หรอที่ทำให้คนเราเมาได้ขนาดนี้” “หึ” เดลแค่นหัวเราะออกมาพร้อมกับมองหน้าหญิงสาว “ไม่ได้ทะเลาะกับมิล น้องเค้าน่ารักนะ เราเข้ากันได้ดี ไม่มีอะไรต้องทะเลาะกัน” “แบบนั้นก็ดี” เดียร์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “งั้นเดลก็ควรจะรักษาเค้าไว้ดีๆ มันไม่ง่ายที่จะหาคนที่เข้ากับเราได้” “แววตากับน้ำเสียงของเดียร์มันดูตรงข้ามกับสิ่งที่พูดนะ” เดลยิ้มมุมปากพร้อมกับมองหน้าหญิงสาวเล็กน้อย “ยินดีกับเดลจริงๆงั้นหรอ” เดียร์จ้องหน้าชายหนุ่มสักพัก ก่อนจะถอนหายใจออกมา “กุญแจรถอยู่ที่โต๊ะ กินสร็จแล้วจะนอนหรือจะกลับเลยก็ได้ แล้วแต่” ก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องนอน -ผ่านไปสักพัก- แกร๊ก! “ยังไม่กลับ?” เดียร์เดินออกมาจากห้องนอนก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆชายหนุ่ม เดลหันมามองหญิงสาวก่อนจะกลับไปมองทีวีตรงหน้าต่อ “ไปอาบน้ำมาหรอ” “อื้ม” เดียร์ตอบพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น “เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นรึป่าว” เดลถามขึ้นขณะที่สายตายังคงจดจ่ออยู่ที่หน้าจอโทรศัพท์ “เดลไม่ได้ทำอะไรเดียร์ใช่มั้ย” “ป่าว” เดียร์ตอบเสียงเบา ก่อนจะเงียบไป ฟอดด! “ทะ..ทำอะไรอะ!” เดียร์หันไปถามเดลด้วยสีหน้าตกใจ เมื่อชายหนุ่มเอี้ยวตัวมาหอมแก้มแบบไม่ทันตั้งตัว “ถะ..ถอยออกไปเลยนะเดล” ก่อนจะลุกขึ้นหนีชายหนุ่ม “ตกใจอะไร” เดลพูดพร้อมกับเลิกคิ้วอย่างสงสัย “ครีมอาบน้ำหอมดีนะ ขอผ้าเช็ดตัวหน่อยดิ จะอาบน้ำ” “อื้อ” เดียร์พยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนงงๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม