BAD FRIEND #15
1409 คำ
BAD FRIEND #15
“นี่เดียร์ มาทะเลทั้งทีทำไมใส่เสื้อแขนยาวแบบนั้นอะ อากาศร้อนจะตาย” แพรหันไปถามเพื่อนสาวอย่างสงสัย “ไปเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำดิ จะได้มาเล่นด้วยกัน”
“แกเล่นเหอะ ฉันเหมือนยังมีไข้อยู่เลย” เดียร์ส่งยิ้มเจือนๆให้เพื่อน
“แล้วนั่น ตรงคอโดนไรอะ ทำไมแดงเป็นจ้ำแบบนั้น” แพรถามขึ้นก่อนทำท่าจะเดินมาดู
“อย่าสนใจเลย” เดียร์เอี้ยวตัวหลบเพื่อน “ฉันน่าจะแพ้อากาศอะ มันก็เลยคันไปหมด”
“เอายามั้ย ฉันพกยามานะ”
“ไม่ต้องเป็นห่วง ไปเล่นน้ำเหอะ เดี๋ยวฉันนั่งเล่นอยู่ตรงนี้แหละ”
“อื้อ” แพรพยักหน้าก่อนจะถอดเสื้อคลุมแล้วลงไปว่ายน้ำเล่นอย่างอารมณ์ดี
“จ๊ะเอ๋พี่เดียร์” มิลล่าเอ่ยทักหญิงสาวอย่างอารมณ์ดีขัดกับชายหนุ่มอีกขึ้นที่ยืนหน้านิ่งอยู่ข้างๆ “ไม่ลงไปว่ายน้ำหรอคะ”
“ไม่ค่ะ” เดียร์ตอบก่อนจะหันไปมองทางอื่น
“ไปว่ายน้ำสิ เดี๋ยวพี่นั่งรอ” เดลพูดขึ้นพร้อมกับถอดเสื้อคลุมให้มิลล่า ก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆเดียร์ “เดลเห็นเทพบุตรแสนดีของเดียร์กำลัง vidio call คุยกับแฟนอยู่”
“แล้วมันแปลกตรงไหนกับการ vidio call คุยกับแฟน เดลต้องการจะสื่ออะไร?” เดียร์หันไปถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
“อ่อ ลืมไป” เดลยิ้มขึ้นมุมปากอย่างเยาะเย้ย “เดียร์รู้หนิ ว่ามันมีแฟนแล้ว..แต่ก็ยังไปยุ่งกับของของคนอื่น”
“ถ้าเดียร์ไม่ดีขนาดนั้น เดลก็ไม่ควรมายุ่งกับเดียร์นะ!” เดียร์จ้องชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ
“ทำไมอะ” เดลยิ้มมุมปากพร้อมกับดึงแขนหญิงสาวให้เข้ามาใกล้ตนเอง “เดียร์ชอบไม่ใช่หรอคนมีเจ้าของอะ”
“หึ!” เดียร์สะบัดแขนชายหนุ่มพร้อมจ้องหน้าอย่างหงุดหงิด ก่อนจะลุกเดินหนีออกไปทันที
หมับ!
“จะไปไหน เดลยังพูดไม่จบ” เดลเดินตามมาคว้าแขนหญิงสาวพร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“นี่เดล! พอได้แล้วมั้ง เดลจะโกรธอะไรเดียร์นักหนา ห๊ะ!”
“...”
“เดียร์จะทำอะไรมันก็ไม่ได้ส่งผลกับเดลด้วยซ้ำ!” หญิงสาวพูดพร้อมกับสะบัดแขนอย่างหงุดหงิด “แล้วเดลจะมาเดือดร้อนทำไม!”
“เดล..” เดลมองไปที่เดียร์ด้วยแววตาสับสน “เดลไม่ชอบ..”
“แค่ไม่ชอบ?” เดียร์ยิ้มมุมปากอย่างสมเพชตัวเอง “แค่ไม่ชอบ เดลต้องทำกับเดียร์ขนาดนี้เลยหรอไง!” ก่อนจะตะโกนใส่ชายหนุ่มอย่างเหลืออด “ตอบมาสิ!” ก่อนจะเขย่าแขนชายหนุ่มอย่างโมโห “บอกให้ตอบ! ฮึก”
หมับ!
“อย่าร้อง” เดลรวบตัวหญิงสาวเข้ามากอดพร้อมกับลูบหัวอย่างปลอบโยน “อย่าร้องเดียร์..เดลขะ”
“เกิดอะไรขึ้น?” มินเดินตรงเข้ามาหาทั้งคู่ก่อนจะหันไปถามเดียร์ “เป็นอะไร”
“พี่มิน” เดียร์หันไปหาชายหนุ่มด้วยสีหน้าตกใจ ก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำตาลวกๆ “มะ..ไม่มีอะไรค่ะ”
มินมองหน้าหญิงสาวอย่างไม่เชื่อก่อนจะเอื้อมมือไปดึงแขนพร้อมกับจับบ่าทั้งสองข้างของหญิงสาว “มันทำอะไรเดียร์” ก่อนจะตวัดสายตาไปมองเดล
“ไม่ๆ” เดียร์ส่ายหน้าอย่างแรง “เดียร์อยากเดินเล่นเราไปทางนู่นกันดีกว่า” ก่อนจะลากแขนชายหนุ่มให้เดินแยกไปอีกทาง
หมับ!
“อยากลองดีใช่มั้ยเดียร์!” เดลรั้งแขนของหญิงสาวไว้พร้อมกับกระชากเข้ามาโอบเอวไว้ ก่อนจะหันไปมองมินด้วยสีหน้าไม่พอใจ “อย่ามายุ่งกับเมียกู! อย่าคิดแม้แต่จะแตะ! ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน!” พร้อมกับชี้หน้ามินด้วยความโมโห
“เมีย?” มินทำหน้างงก่อนจะหันไปมองเดียร์ที่ก้มหน้าหลบสายตาของเค้า
“เออ! เดียร์เป็นเมียกู ชัดพอยัง!” เดลพูดพร้อมกับโอบกอดหญิงสาวแน่นขึ้นอย่างหวงแหน “ถ้ามึงไม่อยากฉิบหาย อย่ามายุ่งกับเมียกู!”
“...”
“กูทำอะไรได้มากกว่าที่มึงคิด หรือถ้ามึงอยากลองก็ได้ กูไม่ติด” เดลยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่า
“เดล” เดียร์รั้งแขนชายหนุ่ม “อย่านะ” พร้อมกับหันไปมองหน้ามินด้วยสีหน้าเป็นห่วง “พี่เค้าไม่เกี่ยว!”
“เกี่ยว!” เดลหันมาตะคอกกลับทันที “เกี่ยวตั้งแต่มันเข้ามายุ่งกับเดียร์แล้ว!”
“หยุดทำแบบนี้สักที!” เดียร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด “แฟนเดลอยู่นู่น ลืมไปแล้วหรอ!”
“เออ นั่นแฟนแต่นี่เมียไง!”
เพลียะ!
“เลว!” เดียร์ตะคอกใส่ชายหนุ่มอย่างโกรธจัด
“แล้วมันหล่ะ” เดลพูดพร้อมกับเอาลิ้นกันกระพุ้งแก้มด้วยความโมโห “มันดีกว่าเดลตรงไหน”
“ฮึก ฮื้ออ” เดียร์ปล่อยโหออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปหามิน “ฮึก พี่มิน..”
“หยุดเดียร์!” เดลรั้งหญิงสาวไว้ “อย่าแม่แต่จะคิด!”
“ปล่อย! เดียร์ทนไม่ไหวแล้วนะเดล เลิกยุ่งกับเดียร์ซะที!”
“ทนไม่ไหวก็ต้องทน!” เดลกระชากหญิงสาวแรงขึ้น
“เห้ย! กูว่ามันมากไปแล้วนะ” มินพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด “มึงอย่าหึงมั่วซั่วดิวะ กูกับเดียร์เป็นแค่พี่น้องกัน แค่นั้นเอง”
“กูไม่ได้หึง!” เดลสวนกลับอย่างหงุดหงิด
“ไม่ได้หึง? เหอะ!” มินยิ้มมุมปากอย่างเอือมๆ “งั้นส่งเดียร์มาให้กู แล้วกลับไปหาแฟนมึงซะ”
“กู..”
“พี่เดลคะ พี่เดล” เสียงมิลล่าเรียกหาชายหนุ่ม “อ่าว อยู่นี่กันเอง”
เดลปล่อยมือเดียร์ออกพร้อมกับหันไปหามิลลา “เล่นน้ำเสร็จแล้วหรอ”
“ค่ะ” มิลลาพยักหน้านิ่งๆ “แล้วนี่พี่เดียร์เป็นอะไรรึป่าวค่ะ” ก่อนจะเดินเข้าไปแตะแขนหญิงสาว แต่กลับถูกสะบัดออก
“ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ” เดียร์ปาดน้ำตาพร้อมกับเดินไปหลับข้างหลังมินก่อนจะดึงชายเสื้อเบาๆ “พี่มิน ฮึก คะ..”
“อื้ม” มินพยักหน้าพร้อมกับหันไปยิ้มบางๆให้หญิงสาว ก่อนจะมองหน้าเดลเล็กน้อย “กูจะรอวันที่มึงร้องไห้เหมือนหมา วันนั้นกูจะเป็นคนแรกที่จะสมน้ำหน้ามึง!” ก่อนจะจูงหญิงสาวเดินออกไป
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” มินหันไปถามหญิงสาวที่สะอื้นอยู่ข้างๆ “ที่ข้อเท้าเจ็บ ที่ป่วยแบบนี้ก็เพราะมันใช่มั้ยเดียร์”
เดียร์ค่อยๆทรุดตัวลงตัวม้านั่งก่อนจะปล่อยโฮออกมา “พี่มิน เดียร์อยากกลับกรุงเทพ ฮึก ชะ..ช่วยไปส่งมินที่สนามบินหน่อยได้มั้ยคะ”
มินมองหญิงสาวด้วยสีหน้าสงสาร ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย “ได้สิ” พร้อมกับลูบหัวเบาๆ
“เดียร์จะทำยังไงดี ฮึก จะทำยังไงต่อไปดีพี่มิน”
“พักผ่อนก่อน อย่าเพิ่งไปคิดเลย” มินรั้งหญิงสาวเข้ามากอดอย่างสงสาร เพราะตัวเค้าเองรู้ดีว่าเดลคงไม่ยอมปล่อยหญิงสาวไปง่ายๆแน่
-วันต่อมา-
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“ทำไมไม่เปิดวะ” เดลพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด “เดียร์ เปิดประตูเดี๋ยวนี้!”
“คุณคะ มีอะไรรึป่าว” แม่บ้านที่เข็นรถเข็นทำความสะอาดถามขึ้นอย่างสุภาพ
“ป่าวครับ” เดลตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ผมมาหาเพื่อนเฉยๆ”
“หาเพื่อนหรอคะ” แม่บ้านเลิกคิ้วอย่างสงสัย “แต่ห้องนี้เช็คเอ้าท์ไปตั้งแต่เช้ามืดแล้วนะคะ”
“เช็คเอ้าน์ไปแล้วหรอครับ” เดลถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“ใช่ค่ะ นี่ดิฉันก็กำลังขึ้นมาทำความสะอาด”
“ครับ” เดลพยักหน้านิ่งก่อนจะเดินออกจากตรงนั้นพร้อมกับเดินตรงไปยังห้องของแพรทันที
ก๊อก ก๊อก
แกร๊ก!
“อ่าวดะ..”
“เดียร์ไปไหน แล้วไปกับใคร” เดลถามเสียงนิ่ง “เดียร์ไปไหนแพร ทำไมเราไปหาที่ห้องเค้าบอกเดียร์เช็คเอ้าน์ไปแล้ว”
“อื้อ เดียร์กลับกรุงเทพไปแล้ว เห็นบอกว่าไม่ค่อยสบาย เที่ยวไปก็ไม่สนุก”
เดลทำหน้าหงุดหงิด “แล้วกลับไปกับใคร? คนเดียว”
“ป่าวอะ กลับไปกับพี่มิน พี่มินเค้าไปเป็นเพื่อน แล้วเดลมีอะ..อ่าวเดล ไปไหนอะ” แพรตะโกนตามหลังชายหนุ่มที่เดินออกไปอย่างหงุดหงิด
เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่
- ผู้เขียน
