BAD FRIEND #12
“แล้วนี่..จะเอายังไงต่อ” มินหันไปถามหญิงสาวที่นั่งเงียบมองไปที่แม่น้ำด้านหน้าด้วยท่าทีเหม่อลอย
“ไม่เอายังไงค่ะ ก็ทำตัวปกติอย่างที่เคยทำ” เดียร์หันมาส่งยิ้มบางๆ
“แล้วเค้าจะทำได้หรอ?”
“ทำได้สิคะ ปกติเค้าก็มองเดียร์เป็นเพื่อนอยู่แล้ว ก็..ไม่น่ายากอะไร”
“หึ” มินยิ้มพร้อมกับส่ายหัวเล็กน้อย
“พี่มินรู้จักที่นี่ได้ไง มันดูเงียบดีจัง” เดียร์พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า “ไม่มีดาวเลยอะ”
“มีสิ แต่วันนี้เมฆมันอาจจะหนาจนทำให้เรามองไม่เห็นมัน” มินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “แต่มันก็ยังอยู่แบบนั้น อยู่เหมือนเดิม รอวันไหนที่ฟ้ามันโปร่งหน่อย เราก็คงจะได้เห็นมัน ถ้าวันนั้น..เรายังอยากที่จะเห็นอยู่”
“ดูลึกซึ้งจังเลยนะคะ” เดียร์พูดแซวขึ้น “เราพูดถึงดาวกันอยู่ใช่มั้ย?”
มินหันมายิ้มให้หญิงสาว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองดูบนท้องฟ้าโดยไม่พูดอะไร
-หลายวันต่อมา-
ครืดด ค
