BAD FRIEND #4
1474 คำ
BAD FRIEND #4
-บนรถ-
“พักที่ไหน” เดลถามหญิงสาวพร้อมกับเคลื่อนรถออกไปทันที “จำทางไปคอนโดได้มั้ย”
“ไม่ค่อยได้อะ เดี๋ยวเดียร์เปิด map ไปดีกว่า” เดียร์ยิ้มก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเปิดแผนที่เพื่อบอกทางชายหนุ่ม
“เป็นอะไรรึป่าว เหนื่อยหรอ” เดียร์เอียงหน้าไปถามใกล้ๆ “ทำไมทำหน้าแบบนี้” ก่อนจะเลื่อนมือไปจิ้มที่แก้มชายหนุ่มเบาๆ
“...”
“เดลล” เดียร์เรียกชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ้อน พร้อมกับจิ้มแก้มไปด้วย
หมับ! เดลคว้ามือของหญิงสาวมาจับไว้ ก่อนจะหันหน้ามาสบตา “เมาหรอ”
“ป่าว แค่มึนๆ” เดียร์ตอบก่อนจะค่อยๆซบลงบนไหล่ของเดล “แต่ก็มึนใช้ได้อยู่เหมือนกันนะเนี่ย” ก่อนจะบ่นขึ้นเบาๆ
เดลเหลือบมองหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะดึงมือถือมาดูเอง “นอนพักไปก่อน เดี๋ยวถึงแล้วปลุก”
“อื้อ” เดียร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆหลับตาลง
-คอนโดเดียร์-
“เดียร์” เดลเรียกหญิงสาวที่หลับสนิทอยู่บนอกแกร่ง “เดียร์ ถึงแล้ว”
“อื้ออ” เดียร์ขานรับพร้อมกับค่อยๆดันตัวขึ้น
“ขึ้นไปนอนข้างบน เดี๋ยวเดลเดินขึ้นไปส่ง” เดลปลดเข็มขัดพร้อมกับเดินอ้อมไปที่ฝั่งของหญิงสาว “เดินไหวมั้ย”
“ไหว” เดียร์พยักหน้าก่อนจะก้าวเดินออกไปจากรถ “ขอบคุณนะ จริงๆไม่ต้องไปส่งข้างบนก็ได้ ดึกแล้วเดลกลับไปพักเหอะ”
“มานี่” เดลมองหน้าหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะคว้ามือแล้วพาเดินเข้าคอนโดไป
แกร๊ก!
“นั่งพักก่อนมั้ย” เดียร์หันไปถามชายหนุ่ม “เดี๋ยวเดียร์ไปเอาน้ำมาให้ เดลไปนั่งที่โซฟาก่อน” ก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะแล้วแยกตัวเดินไปทางห้องครัว
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!
เดลที่กำลังมองไปรอบๆตัวอย่างพิจารณา ก่อนจะเบนสายตาไปยังโทรศัพท์ของหญิงสาวที่มีไลน์เด้งขึ้นมา
Brian : You arrived at Thailand? (คุณถึงประเทศไทยแล้วใช่มั้ย)
Brian : I miss you 😭 (ฉันคิดถึงคุณ)
“ไบรอัน” เดลอ่านแจ้งเตือนบนหน้าจอโทรศัพท์ของเดียร์ด้วยสีหน้านิ่งเรียบ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองเดียร์ที่เดินถือน้ำเข้ามาวางท่ีโต๊ะ “รหัสอะไร”
“หมายถึงอะไร โทรศัพท์หรอ”
“อื้ม”
“428256” เดียร์ตอบพร้อมกับมองโทรศัพท์ในมือของเดล
“ยืมหน่อย โทรศัพท์แบตหมด”
เดียร์พยักหน้านิ่งๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างชายหนุ่ม “ไม่กลับห้องหรอ นี่ดึกแล้วนะ”
“แค่สี่ทุ่มเองเดียร์” เดลตอบก่อนจะละสายตาจากหน้าจอไปมองหน้าหญิงสาว “ยังมึนหัวอยู่มั้ย”
“นิดหน่อย” เดียร์ตอบพร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขมับ “แต่ก็ไม่ได้กินเหล้ามานานแล้วเหมือนกันนะ” พร้อมกับหันหน้าไปหาเดล “ช่วงหลังๆวุ่นวายอยู่แต่กับโปรเจ็คแทบไม่ได้ขยับตัวเลย”
เดลจ้องหน้าหญิงสาวนิ่งๆ ก่อนจะวางมือถือลงบนโต๊ะ “ไม่คิดจะมีแฟนบ้างหรอ”
“แล้วรู้ได้ไงว่าไม่มี” เดียร์พูดยิ้มๆ ก่อนจะค่อยๆขำออกมาเมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่มตรงหน้า “ถ้ารู้ว่าถามแล้วตัวเองจะหงุดหงิด จะถามเพื่อ?”
เดลถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะคว้าซองบุหรี่แล้วลุกขึ้น
“ไปไหน” เดียร์เอ่ยถามชายหนุ่ม
“สูบบุหรี่” เดลตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนทำท่าจะเดินออกไปยังระเบียงด้านนอก
“อะไรอะเดล ทีเดลยังมีแฟนได้เลย ทำไมเดียร์จะมีบ้างไม่ได้” เดียร์เอ่ยถามขึ้น “ไม่แฟร์เลย”
“ผู้หญิงกับผู้ชายมันต่างกันนะเดียร์ ถ้าเดียร์เจอคนไม่ดีจะทำยังไง”
“มันก็ไม่มีใครดีไปทั้งหมดหรอก มันก็ต้องเรียนรู้กันไป” เดียร์เถียงกับด้วยน้ำเสียงเบาๆ
“แต่เดียร์เป็นเพื่อนเดลนะ เดลไม่อยากให้เดียร์ต้องเจ็บ”
เดียร์นิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม “งั้นเอาเป็นว่าเดียร์จะพามาให้เดลสแกนเป็นคนแรกเลย โอเคมั้ย”
“ไม่พามาเลยน่าจะโอเคกว่า” เดลตอบก่อนจะเดินหันหลังออกไปยังระเบียงทันที
ครืดด
เดลเดินมานั่งทิ้งตัวบนโซฟาเช่นเดิม ก่อนจะหันไปมองเดียร์ที่หลับสนิทอยู่ข้างๆ
“เดียร์ ไปนอนในห้องมั้ย” เดลเขยิบไปแตะแขนหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมกอดแล้วพาเดินเข้าไปยังห้องนอน ก่อนจะวางลงที่เตียงอย่างแผ่วเบา
ครืดด ครืดด
ติ๊ด!
(พี่เดล โมคิดถึงให้โมไปหาพี่เดลได้มั้ยคะ)
เดลเงียบไปสักพัก ก่อนจะเหลือบมองไปยังร่างบางที่หลับสนิทอยู่บนเตียง
“อื้ม”
(เย้! งั้นเจอกันที่ห้องนะคะ)
ติ๊ด!
ชายหนุ่มกดตัดสายก่อนจะดึงผ้าห่มมาห่มให้ร่างบาง “ฝันดีนะ” ก่อนจะเดินไปเปิดไฟและเดินออกจากห้องของหญิงสาวทันที
-วันต่อมา-
ครืดด ครืดด
ติ๊ด!
“ว่าไงพัต” เดียร์รับสายพร้อมกับเลือกของบนชั้นอาหารในซุปเปอร์มาร์เก็ตไปพลางๆ
(อยู่ไหน) เสียงปลายสายถามขึ้นอย่างอารมณ์ดี
“อยู่ siam mall อะ มาซื้อของ”
(อื้ม)
“มีอะไรรึปะ..ว๊ายย!”
ติ๊ด!
“ตกใจหมดเลย” เดียร์หันไปตีแขนพัตเตอร์ที่เดินมาดึงมือถือจากทางด้านหลังด้วยสีหน้าตกใจ
“เห็นยืนอยู่สักพักแล้ว แต่ไม่แน่ใจ” พัตเตอร์พูดขึ้นก่อนจะมองไปยังรถเข็นของเดียร์ “มายังไง ขับรถ?”
“แท็กซี่” เดียร์ตอบก่อนจะหันไปเลือกของต่อ
“ซื้ออีกเยอะมั้ย เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่เป็นไร เดียร์กลับได้” เดียร์หันกลับมาตอบชายหนุ่ม “แล้วพัตมาทำไรแถวนี้อะ”
“กินข้าวกับลูกค้า” พัตเตอร์พูดขึ้นพร้อมกับเข็นรถเข็นให้หญิงสาว “เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่มีงานหรอ”
“มี แต่ไม่ทำ” พัตเตอร์ยิ้มมุมปากอย่างกวนๆ “เออ เดียร์ ถามไรหน่อยดิ”
“อื้ม” เดียร์พยักหน้าในขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่กับอาหารตรงไหน “ว่ามาสิ”
“ยาคุมฉุกเฉินนี่อันตรายมากมั้ย”
“ห๊ะ!” เดียร์หันไปมองหน้าเพื่อนรักด้วยสีหน้าตกใจ “ดะ..เดียร์ไม่รู้” ก่อนจะส่ายหน้าไปมา “แต่ว่าถ้าพัตยังไม่พร้อม ก็ควรป้องกันนะ ไม่ใช่ให้ผู้หญิงมากินยาคุมฉุกเฉิน”
“รู้แล้ว” พัตเตอร์พูดเสียงเบา “ตอนนั้นมันไม่ทัน”
เพลียะ!
“โอ้ยย!” พัตเตอร์ร้องขึ้นเสียงหลง
“อย่ามาพูดแบบนี้นะพัต” เดียร์ชี้หน้าเพื่อนรักอย่างหงุดหงิด “นี่ไม่ใช่ไปฝืนใจใครมาใช่มั้ย”
“...”
“พัต” เดียร์จ้องหน้าชายหนุ่มอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ “นี่พะ...”
“ไปจ่ายตังค์กันดีกว่า ไปๆ” พัตเตอร์พูดตัดบทก่อนจะดันหลังหญิงสาวให้เดินไปที่เคาเตอร์
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ” เดียร์พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “เรื่องแบบนี่มันแย่มากนะ สำหรับผู้หญิงอะ”
“รู้แล้ว...”
“คนนี้จริงจังหรอ” เดียร์ถามขึ้นก่อนจะยิ้มมุมปาก
“อย่างพัตหน่ะหรอจะจริงจัง” พัตเตอร์ขำออกมาเล็กน้อย
“ก็พัตดูเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้น ปกติพัตไม่ได้สนใจใครอยู่แล้วหนิ ใช่มั้ย?”
“...”
“แหนะ” เดียร์ยิ้มแซวชายหนุ่ม “ใครหรอ บอกหน่อยสิ”
“ไปคิดตังค์ได้แล้ว ไป” พัตเตอร์พูดขึ้นอย่างเปลี่ยนเรื่อง
เดียร์มองหน้าเพื่อนรักยิ้มๆ “สืบเองก็ได้ เชอะ!”
พัตเตอร์ส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเดินตามเดียร์ไปยังเคาน์เตอร์จ่ายตังค์
-ผ่านไปสักพัก-
“มาหาเดลหรอ” เดียร์หันไปถามพัตเตอร์ที่จอดรถตรงหน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่ง
“อื้ม มาเอาแบบโครงสร้างงานอะ เดี๋ยวพัตต้องเข้าหน้างาน”
“อ่อ” เดียร์พยักหน้านิ่งๆ
“ลงไปด้วยกันมั้ย” พัตเตอร์หันมาถาม
“ไปสิ” หญิงสาวพยักหน้าพร้อมกับเปิดประตูเดินลงไปจากรถ
“จำรหัสห้องมันได้ใช่มั้ย”
“อื้ม จำได้”
“งั้นขึ้นไปก่อนเลย ขอสูบบุหรี่แปบ”
“โอเค” เดียร์พยักหน้าก่อนจะเดินไปยังลิฟต์ทันที
ติ๊ดดด!
แกร๊ก!
หญิงสาวกดรหัสพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาในห้องอย่างถือวิสาสะ
“คุณเข้ามาได้ยังไง”
เดียร์หันไปหาต้นเสียงที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวเดินออกมาจากห้องครัว “อ่อ คือว่า..”
“ใครมาอะโม ไอพัตหรอ”
เดียร์หันไปหาเดลที่เดินออกมาจากห้องนอนในสภาพที่ทีเพียงแค่ผ้าขนหนูรัดอยู่บริเวณเอวสอบ
“เดียร์...”
- ผู้เขียน
