BAD FRIEND #2
1457 คำ
BAD FRIEND #2
-สนามแข่ง-
ครืดดด ครืดดด
ติ๊ด!
“ว่า” เดลรับโทรศัพท์พร้อมกับสูบบุหรี่ไปพลางๆ
(พรุ่งนี้เข้าบริษัทด้วย) เสียงปลายสายพูดขึ้น (ยังจำทางมาบริษัทได้ใช่มั้ย)
“เข้าไปทำไม” เดลถามเสียงนิ่ง
(เข้ามาเหอะน่า ไม่คิดจะเข้ามาดูบ้างหรอไง)
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ชอบ” เดลพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
(เออ เข้ามาหน่อยมีเอกสารต้องเซ็นต์ มึงอยู่ในชื่อคณะกรรมการ คงไม่ลืมใช่มั้ย)
“อื้มม มีไรอีกมั้ย”
(จะกลับบ้านมั้ย)
“ยังอะ”
(อื้อ เจอกัน)
ติ๊ด!
“สักรอบมั้ยเฮีย” ลูกน้องของแอลตันเดินยิ้มเข้ามาถาม “เพื่อจะอารณม์ดีขึ้นไง”
“ไม่อะ” เดลปฏิเสธเสียงนิ่ง “เจ้านายมึงอะ”
“ลงไปดูความเรียบร้อยด้านล่างครับ”
เดลพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกับเหลือบไปมองโทรศัพท์ที่ต้ั้งอยู่ข้างๆ
“รอโทรศัพท์ใครอยู่หรอเฮีย”
“ป่าว ไม่ได้รอ” เดลพูดเสียงนิ่ง “มีแข่งใช่ปะ จะแข่งยังอะ”
“กำลังจะเริ่มแล้ว ไปดูมั้ยเฮีย”
“อื้อ” เดลพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปด้านล่างด้วยสีหน้าเบื่อๆ
“อ่าว” แอลตันหันไปหาเดลที่เดินตรงเข้ามาหา “ว่าจะขึ้นไปถามพอดี”
“อะไรเป็นของเดิมพันวะ” เดลถามเสียงนิ่งพร้อมกับมองไปรอบๆ “ผู้หญิง?”
“เงิน”
“เท่าไหร่”
“2 ล้าน” แอลตันพูดเสียงนิ่ง “กูนึกว่ามึงจะไปกับน้องคนนั้น”
“คนไหน” เดลหันไปถามอย่างสงสัย
“ในคาสิโนไอวาไง นั่นนางแบบตัวท็อปเลยนะ สเปคมึงหนิ”
“เหอะ” เดลส่ายหน้า “กูแค่ช่วยเค้าเฉยๆ”
“หรอวะ นั่นตัวท็อปเลยนะ ปกติมึงไม่พลาดหนิ” แอลตันพูดพร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ
“ตัวท็อปอะไรคะพี่แอล” เอยเดินหน้านิ่งเข้ามาถามแฟนหนุ่ม ก่อนจะหันไปทักเดลที่ยืนอยู่ข้างๆ “หวัดดีค่ะพี่เดล”
“ครับ” เดลพยักหน้ารับ
“เมื่อกี้พี่แอลว่าไงนะ” เอยหันไปจ้องหน้าแฟนด้วยสายตานิ่งๆ
“ป่าวครับ แหะๆ” แอลตันโอบกอดเอวแฟนสาวพร้อมกับจูบไปที่ขมับ “คิดถึงจัง เรียนหนักหรอวันนี้”
“นิดนึงค่ะ” เอยตอบยิ้มๆพร้อมกับมองไปที่สนามแข่ง
“ไปรอข้างบนดีกว่ามั้ย เดี๋ยวพี่ให้ลูกน้องพาไป” แอลตันพูดพร้อมกับโอบกอดแฟนสาวหวงๆ
“ได้ค่ะ” เอยพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะเดินหันกลับไปด้านบน
“หวงเมีย?”
“เออ” แอลตันตอบกลับ “เอาไว้มึงมีเมียมึงจะเข้าใจ”
เดลยิ้มให้เพื่อนรักก่อนจะหันไปมองการแข่งขันด้านหน้าต่อด้วยสีหน้านิ่งๆ
แปะ แปะ
“หวัดดีค่ะ”
เดลหันไปมองหญิงสาวที่เดินมาสะกิดข้างๆก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย “ครับ”
“มิลล่านะคะ คนที่พี่ช่วยที่คาสิโน” มิลล่าพูดยิ้มๆ “มิลขอบคุณพี่จริงๆนะคะที่ช่วย”
“ครับ ไม่เป็นไร”
“แล้วนี่พี่แข่งรถหรอคะ”
“ป่าวครับ แค่มาดูเฉยๆ” เดลตอบพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ “แล้วนี่น้องมาทำอะไรหรอครับ เพื่อนแข่ง?”
“ใช่ค่ะ” มิลล่าส่งยิ้มกว้างให้
เดลส่งยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะมองคนตรงหน้า “รอยยิ้มของน้องเหมือน..”
“เหมือน?” มิลล่าถามขึ้นอย่างสงสัย
“เหมือนกับเพื่อนพี่คนนึง” เดลตอบเสียงนิ่งก่อนจะหันไปมองหน้าแอลตันที่เดินเข้ามา
“ไอเดล ไปด้านบนกัน” แอลตันพูดพร้อมกับหันไปมองหน้ามิลล่า
“กูจะกลับละ พรุ่งนี้ต้องเข้าบริษัท” เดลพูดเสียงนิ่ง “มึงอะ”
“น่าจะดึกๆ”
“อื้อ” เดลพยักหน้าก่อนจะหันไปหามิลล่า “งั้นพี่ขอตัวก่อนนะครับ”
“ค่ะ” มิลล่าพยักหน้ารับยิ้ม ก่อนจะมองตามเดลที่เดินแยกตัวออกไปด้วยรอยยิ้มบางๆ
-วันต่อมา-
ก๊อก ก๊อก
แกร๊ก! “ไหนเอกสารที่จะให้เซ็นต์” เดลเอยถามชายหนุ่มที่นั่งก้มหน้าเซ็นต์เอกสารอยู่ในห้องทำงาน
“มึงรีบหรอ” ดาร์คเงยหน้าถามน้องชาย “นั่งสิ” ก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟา “เดี๋ยวเข้าประชุมกับกูด้วย”
“จะให้กูเข้าไปทำไม” เดลถามเสียงนิ่ง
“กูรู้ว่ามึงไม่ชอบ แต่ก็ต้องดูไว้บ้างยังไงครึ่งนึงก็ของมึง”
เดลมองหน้าพี่ชายเบื่อๆ “เออ อีกนานมั้ย”
“ไม่ ไปดิ” ดาร์คเดินไปหยิบแฟ้มพร้อมกับเดินนำน้องชายออกไป
ตึกตัก ตึกตัก
แกร๊ก!
เดลมองคนในห้องประชุมด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆพี่ชาย
“ขอโทษทุกคนด้วยที่นัดประชุมด่วน ผมขอเวลาแปบเดียวไม่นานมาก” ดาร์คพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ปีนี้เรามีเด็กทุนมาร่วมฝึกงานกับเราด้วย รายละเอียดต่างๆเดี๋ยวผมจะชี้แจ้งหลังจากนี้ แต่ตอนนี้อยากจะแนะนำน้องให้ทุกคนรู้จักก่อน”
“เด็กทุน?” เดลหันไปมองหน้าพี่ชายเล็กน้อย
“อื้ม เด็กทุน” ดาร์คพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันไปบอกเลขา “ไปพาน้องเดียร์เข้ามา”
“ค่ะ” เลขาสาวพยักหน้าก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้เด็กทุนจำนวนสามคนเดินเข้ามาในห้อง
เดลจ้องไปที่ประตูด้วยแววตานิ่งเรียบสลับกับหันไปจ้องหน้าพี่ชาย
แกร๊ก!
หญิงสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับยิ้มบางๆให้กับผู้ประชุมทุกคน
“มานี่สิเดียร์” ดาร์คยิ้มบางๆพร้อมกับเดินไปยืนข้างๆหญิงสาว “นี่น้องเดียร์นะครับ เป็นน้องที่จะมาฝึกงานกับเรา ยังไงผมฝากน้องด้วย”
“สวัสดีค่ะทุกคน” เดียร์ยกมือไหว้ทุกคนในห้องก่อนจะหันไปสบตากับเดลที่มองมาที่ตนเองด้วยแววตานิ่งเรียบ “ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
“ไปนั่งก่อนก็ได้” ดาร์คชี้ไปที่โต๊ะด้านหลัง
“ค่ะ” เดียร์พยักหน้ายิ้มๆ ก่อนทำท่าจะเดินอ้อมไปด้านหลัง
หมับ!
เดลจับมือหญิงสาวไว้พร้อมกับดึงให้นั่งลงข้างๆ “นั่งตรงนี้” พร้อมกับกระซิบพูดกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“อ่อ ค่ะ” เดียร์พยักหน้ารับก่อนจะยิ้มกว้างให้ชายหนุ่ม ตรงข้ามกับเดลที่มองหน้าหญิงสาวอย่างคาดโทษ
“ไม่ต้องมายิ้มเดียร์ เดี๋ยวเรามีเรื่องต้องคุยกัน!” เดลพูดขึ้นก่อนจะหันไปสนใจการประชุมต่อ
-ผ่านไปสักพัก-
“ยังไงผมฝากทุกคนตามงานที่ผมบอกด้วยนะครับ เอกพี่ฝากเดียร์ด้วยนะ”
“ครับ” เอกพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้เดียร์
“งั้นวันนี้พอแค่นี้ ขอบคุณทุกคนมาก” ดาร์คพูดขึ้นก่อนจะหันมาหาเดียร์ “เป็นไงเรา jet lac มั้ย”
“นิดหน่อยค่ะ” เดียร์ตอบยิ้มๆ ก่อนจะหันไปหาเดลที่นั่งจ้องหน้าเธอมาได้สักพัก “เซอร์ไพร์ส!” พร้อมกับยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างอ้อนๆ “ไม่เซอร์ไพร์สหรอ”
“ไม่ตลกนะเดียร์” เดลพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ
“โหห เดล” เดียร์เข้าไปซบแขนชายหนุ่มอย่างอ้อนๆ “ขอโทษ เดียร์ก็แค่อยากเซอร์ไพร์สอะ”
“ด้วยการหายไปเป็นอาทิตย์หน่ะหรอ” เดลถามขึ้นอย่างไม่พอใจ
“อะไรของมึงวะ จะหงุดหงิดอะไรนักหนา” ดาร์คพูดขึ้นด้วยสีหน้าเบื่อๆ “อย่าไปสนใจมันเลยเดียร์” ก่อนจะลูบหัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู
พลั่ก!
“มากไป เพื่อนกู” เดลปัดมือพี่ชายออกพร้อมกับจ้องหน้าอย่างไม่พอใจ
“เหอะ” ดาร์คจ้องหน้าน้องชายกลับ “เคลียร์กันเอาเองนะเดียร์ พี่ไปละเบื่อหน้ามัน” ก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องไปทันที
“เดลลล” เดียร์เรียกชายหนุ่มอย่างอ้อนๆ “อย่าโกรธเดียร์เลยนะ นะๆ ขอโทษ ก็แค่อยากจะเซอร์ไพร์สเฉยๆ”
เดลมองหน้าหญิงสาวก่อนจะถอนหายใจออกมา “แล้วถึงตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เมื่อวาน” เดียร์ตอบยิ้มๆ
“ฝึกงานนี่คือ ใช้ทุน?”
“อ่าห๊ะ” เดียร์พยักหน้า
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้อง” เดลมองหน้าหญิงสาว
“ไม่เอาเดล” เดียร์ส่ายหน้า “ให้เดียร์ทำตามกฎเหมือนคนอื่นๆเหอะ เดียร์ไม่สบายใจ”
เดลมองหน้าหญิงสาวก่อนจะพยักหน้านิ่งๆ “ตามใจ แล้วนี่กินอะไรยัง ไปหาไรกินมั้ย”
“เดลเลี้ยงใช่ปะ” เดียร์ถามยิ้มๆ
“อื้อ”
“เย้ๆ ไปกัน เดียร์อยากกินเยอะไปหมดเลย” เดียร์ยิ้มอย่างดีใจพร้อมกับดึงแขนชายหนุ่มให้ยืนขึ้นอย่างตื่นเต้น ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันเดินออกไปจากห้อง
- ผู้เขียน
