แพรวา
“วันนี้ขอปิดการประชุมแค่นี้ครับ” เสียงคุณติณณภพกล่าวปิดการประชุมดังขึ้น ก่อนผู้เข้าร่วมการประชุมเริ่มทยอยออกจากห้องประชุมไป
“คุณจะไปกี่วันคะ” ฉันถามคุณติณณภพออกไประหว่างเดินกลับห้องทำงาน
“สองคืนสามวัน เธอเตรียมตัวด้วย”
“อ้าวให้ฉันไปด้วยหรอคะ”
“แน่นอนในฐานะเลขาต้องไปช่วยงานประธาน แต่ในฐานะแฟนก็ต้องไปคอยดูแล” คุณติณณภพพูดออกมาในประโยคแรก ก่อนจะก้มลงมาพูดข้างๆหูฉันให้ได้ยินแค่สองคนในประโยคหลัง
“คุณติณ!” ฉันเรียกคุณติณณภพออกไปด้วยความเขินอาย ตรงนี้ไม่มีคนสักหน่อย ไม่เห็นต้องก้มมากระซิบเลย
“หึ” ร่างสูงเค่นหัวเราะออกมาอย่างพอใจก่อนจะเดินนำฉันไปที่ห้องทำงานของตัวเอง ฉันเลยเดินตามหลังไปห่างๆ ขืนไปเดินใกล้เค้าคุณติณณภพก็ได้แกล้งฉันอีก เห็นเนี๊ยบๆแบบนี้ขี้แกล้งสุดๆเลย ฉันยิ่งไม่เคยมีแฟนด้วย ใครจะไม่เขินกันล่ะ
กริ๊งงงง กริ๊งงงง พึ่งวางก้นที่เก้าอี้ได้ไม่ถึงหนึ่งนาทีโทรศัพท์สำนักงานก็ดัง
