ความฝันแสนสุขสะดุดลงกับสามคำนี้ หญิงสาวถอนหายใจออกมาอย่างคนคิดไม่ตก ว่าจะเอาเงินจากไหนมาทำไร่เก่า ๆ โทรม ๆ นี่ ให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแสนสวยได้ อีกทั้งคนงานในไร่ก็มีแค่ลุงมากับป้าน้อย หากจะทำความฝันนี้ได้เธอต้องทำไร่นี้ให้ปลอดหนี้เสียก่อน ไม่ใช่ลงทุนทำไปแล้วท้ายที่สุดทุกอย่างกลับตกไปเป็นของเหนือเมฆเสียอย่างนั้น ‘ฉันจะทำยังไงกับคุณดี คุณเหนือเมฆ’ พาเพลินหน้าเครียดขึ้นมาเมื่อนึกถึงเจ้าของไร่ข้างเคียง ระหว่างที่หญิงสาวกำลังมองโน่นนี่อยู่นั้น ได้มีรถกระบะสี่ประตูสีส้มขับเข้ามาจอดตรงทางเข้าไร่พาเพลิน เจ้าของไร่คนงามรู้สึกแปลกใจขึ้นมา เพราะหญิงสาวที่เปิดประตูลงมานั้นดูคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่ไม่น้อย “สวัสดีค่ะคุณเพลิน จำขวัญได้ไหมคะ” เจ้าของรถคันสีส้มทักทายพาเพลินด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส “อ้อ คุณที่เจอกันในเซเว่นนั่นเอง” พาเพลินนึกแป๊บหนึ่งก็นึกออก ว่าหญิงสาวผมเปียหน้าตาสะสวยคนนี้เธอเคยเจอท