ตอนที่ 20 ห่วงไม่ได้เอา

1221 คำ

"อื้อ.." ร่างบางอุณหภูมิขึ้นสูงในยามดึก ผ้าเปียกเย็นจากน้ำ ไล่เช็คกรอบใบหน้าสวย แสงประกายแหวนแต่งงานของนิ้วบางคอยย้ำเตือนสถานะ จนต้องเหลือบมองแหวนคู่บนนิ้วหนาตาม มือใหญ่ที่พยามเบามือเกรงเธอจะเผลอตื่นมา "พะพี่ชาร์ค เข้ามาได้ไง" ดวงตากลมปรือขึ้นด้วยความตกใจ คว้าผ้าห่มมากำไว้ตรงอกแน่น สัดส่วนและเงาของใบหน้าคุ้นเคย ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีในความมืด เขาเอื้อมเปิดโครมไฟหัวเตียง เพื่อให้แสงสว่างชัดการมองเห็นดีขึ้น "แค่ไม่เจอหน้า ถึงกลับลืมผัวเลยหรอ ตัวร้อนขนาดนี้ยังกล้าให้ผู้ชายมาหาอีกนะ" แค่เขาติดงานสำคัญ ใช่ว่าลูกน้องจะไม่รายงานเรื่องของภรรยาสาว แค่คิดอารมณ์ขุ่นก็กำลังตามมา แต่เพราะเห็นเธอไข้ขึ้นสูง จึงข่มอารมณ์นั้นไว้ก่อน ผ้าเปียกชุ่มไล่เช็คตามเดิม เริ่งลงมาซอกคอขาว ซับหยาดเหงื่อเม็ดใสๆตามไรขนอ่อน "ไม่ต้อง เดี๋ยวหนูทำเอง" อิมเมจพยามจะคว้าผ้านั้นมา แต่แรงน้อยนิดมิอาจสู้แรงชาย ได้แต่เบือนหน้าหนียอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม