ครูสที่ยืนพิงต้นไม้รอคนที่นัดไว้ เลยเวลานัดมาแล้วเกือบครึ่งชั่วโมง เธอก็ยังไม่มา คนที่มักจะเป็นผู้ถูกรอไม่เคยต้องรอใครมาก่อน เวลากว่าครึ่งชั่วโมงทำให้เสียงลมหายใจผ่อนออกมายาวๆ อย่างทำใจว่าเธอคงไม่มาแล้ว ครูสจึงตัดสินใจเดินเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆ มองผลงานของนักเรียนในการจัดซุ้มเพื่อการถ่ายรูปสำหรับนักเรียนที่จบการศึกษาแล้ว แม้ซุ้มจะสวยงามตามที่มันควรจะเป็นแต่ก็ไม่ทำให้ครูสรื่นรมย์เลยสักนิด
ฮิฮิฮิฮิ ครูสขมวดคิ้วที่จู่ๆก็ได้ยินเสียงหัวเราะเล็กๆของหญิงสาว เขาหมุนรอบตัวเองมองไปตามพงหญ้า ซุ้มต่างๆ ก็ไม่เห็นสิ่งมีชีวิตเจ้าของเสียงนั่น คิ้วหนาขมวดเข้าหากันมากขึ้น ผีสางนางไม้ เรื่องแบบนี้เขาไม่เคยเชื่อ
ฮิฮิฮิฮิ เอวาปิดปากตัวเองไว้ เมื่อลอบแอบมองครูสจากซุ้มตามช่องของกอต้นไม้ เดิมทีเธอตกใจอย่างมากที่นอนเล่นเพลินจนเลยเวลา และช่วงที่เธอเธอกำลังคลานออกมา เธอก็เห็นครูสเสียก่อนเธอจึงรีบถอยกลับและแอบลอบม
