พรึ่บ! เอวานอนพลิกตัวไปมาแบบนี้มาหลายชั่วโมงแล้ว เธอไม่หิวทั้งๆที่มีเพียงมื้อเช้าเท่านั้นที่เธอกินครั้งล่าสุด
คร่อก! เสียงท้องร้อง จิตใจเธอไม่มีอารมณ์อยากอะไรเลย แต่กระเพาะเธอไม่ใช่ เอวาเหลือบมองนาฬิกา โอ้! สองทุ่มแล้วเหรอเนี่ย เธอไม่หิวแต่เธอก็ต้องกิน เมื่อคิดได้ดังนั้น เอวาจึงสวมเสื้อคลุมก่อนออกจากห้องนอน จุดหมายปลายทางคือห้องครัว
“คุณเอวา” เด็กรับจ้างเอ่ยทักทายเอวา
“จะไปพักแล้วใช่มั้ย ไปเถอะ...เดี๋ยวฉันดูแลตัวเองได้”
“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่มีอะไรต้องทำมากมาย เดี๋ยวดิฉันอุ่นสปาเก็ตตี้กับซุปหัวหอมให้นะคะ” เอวายิ้มอย่างแจ่มใส และเธอไม่ได้ลืมว่าข้างแก้มเธอบวมเล็กน้อย มุมปากเธอก็เช่นกัน แต่ก็ไม่ได้สาหัสจนอ้าปากกินไม่ได้
เอวากล่าวขอบคุณเด็กรับจ้างและบอกให้เธอกลับได้แล้ว “เดี๋ยวฉันเก็บล้างเอง ขอบคุณนะ” เอวาจัดการมื้อเย็นและเธอก็เก็บล้างจนเสร็จเรียบร้อย ห้องนอนคือจุดหมายปลายทางที่เธอควรไปอยู่ทั
