เลียมมองหน้าของจูเลียพร้อมทั้งยกยิ้ม เขาปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระก่อนจะช่วยเธอจัดชุดให้เรียบร้อย
“วันนี้ข้ายังไม่อยากลงมือฆ่าใคร…ไปที่ห้องเถอะที่รัก”
จูเลียน่ามองเขาพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
เลียมมองที่จูเลียพร้อมทั้งโอบกอดเธอเอาไว้ นี่คือจูเลียในเวอร์ชันที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เธอน่ารักสดใส และซุกซนสายตาที่เธอมองมาที่เขามันต่างจากเดิม
ไร้ความเสน่ห์หาในสายตาของเธอ มีเพียงความสนใจและความสนุกเท่านั้น นี่เป็นข้อสรุปง่ายๆ ที่ทำเอาหัวใจของเลียมเจ็บ
นั่นก็คือเธอเปิดใจรับชายทุกคน ยกเว้นแกรนด์ดยุคลูเซียโน่..
อย่าไม่ต้องเดาว่าที่เขาวิตกกังวลไปถึงเรื่องลีลาของเขานั้นมันเป็นเพียงแค่ข้ออ้างที่เธอจะตีตัวออกหากจากเขาเท่านั้น
แววตาที่เย็นชาของเธอตอนที่มองหน้าเขา นั่นคือความรู้สึกจริงๆ ของเธอโดยที่ไม่ได้เรียกร้องความสนใจ
เธอหมดรักเขาไปแล้วโดยสมบูรณ์แบบ…
ทางเข้าคฤหาสน์หลังเล็กนี้ปูไปด้วยกลีบดอกกุหลาบสีขาว
