เช้าวันนี้คิริลไม่ได้เข้ามาหาเอวาก่อนไปทำงานเหมือนดังเช่นทุกวันที่เคยทำ แต่หล่อนรู้ดี รู้ดีว่าเพราะอะไรเขาถึงไม่ยอมเข้ามาในนี้อีก คงจะรังเกียจ ไม่อยากจะเห็นหน้าผู้หญิงแพศยาอย่างหล่อนสินะ น้ำตาที่พึ่งเช็ดแห้งไปไหลออกมาอีกครั้ง จนเบลล่าเห็นมันจนได้
“เป็นอะไรไปเหรอนวล”
หญิงสาวรีบป้ายน้ำตาทิ้งทันควัน และฝืนยิ้ม
“ปละ เปล่าจ้ะ แค่... ฝุ่นเข้าตา”
คิ้วของเบลล่าเลิกสูงด้วยความประหลาดใจ
“ในห้องคุณหนูมีฝุ่นด้วยเหรอ สงสัยจะต้องให้แม่บ้านมาทำความสะอาดซ้ำอีกแล้ว”
เนื้อนวลไม่ได้พูดอะไรออกไปได้แต่ยิ้มเศร้าๆ เพียงเท่านั้น มีแต่เบลล่านั่นแหละที่พูดออกมา และมันก็ทำให้หล่อนเต็มไปด้วยความแปลกใจ
“เมื่อตอนหัวค่ำคุณคิลล์เข้าไปคุยอะไรกับนวลในห้องเหรอ เห็นไล่พี่ออกมาก่อน”
คนฟังเลิกคิ้ว ทำหน้าฉงน
“ฉันไม่เข้าใจ พี่เบลล่าหมายถึงอะไรจ๊ะ”
หล่อนไม่รู้จริงๆ ว่าคิริลเข้ามาในห้องเอวาอีกตอนไหน
“ก็ตอนที่พวกเราใกล้
