พ่อคนตัวโตสาดคำพูดเยือกเย็น แต่สายตาสีเขียวจัดกลับวาวโรจน์ไปด้วยเพลิงไฟ ขณะตวัดสายตากลับมาจ้องหน้าซีดๆ ของหล่อนอีกครั้ง
“แต่ว่าอย่าสนุกจนลืมกลับไปดูเอวาล่ะ”
เนื้อนวลเม้มปากเป็นเส้นตรง พยายามที่จะสะกดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้แต่ในอก แต่ยิ่งพยายามก็ยิ่งพ่ายแพ้ เพราะตลอดเวลาที่คิริลสาดซัดความร้ายกาจใส่หน้าหล่อน ข้างกายของเขาก็มีสตรีสาวน้อยหุ่นดีมากๆ คนหนึ่งเคล้าคลอเคลียตลอดเวลา
สวยราวกับนางฟ้า ในขณะที่หล่อนเหมือนยายเพิ้งที่พึ่งตื่นนอนในยามเช้า ต่างกันราวฟ้ากับเหว เขาไม่มีทางมองหล่อน ผู้หญิงในอุดมคติ ผู้หญิงที่มีสิทธิ์ขึ้นไปส่ายระริกบนเตียงของเขาต้องสวยหยาดเยิ้มแบบผู้หญิงตรงหน้าหล่อนคนนี้
หึงหวง...
ความรู้สึกนี้กำลังซัดกระหน่ำอยู่ภายในอกอย่างบ้าคลั่ง มันรุนแรง และแน่นอนว่าหล่อนต้องใช้แรงกายแรงใจทั้งหมดที่มีเพื่อสะกดกลั้นอารมณ์น่าสมเพชนี้เอาไว้ คิริลจะต้องไม่มีวันรู้ เขาจะต้องไม่มีวันรู้ว่าห
