วันนี้คิริลเข้างานสายเพราะมีประชุมตอนเก้าโมงเช้าเขาจึงคิดว่าจะไปเล่นกับเอวาสักพักแล้วถึงค่อยออกไปทำงานเขาเดินมาหยุดที่หน้าห้องพักของเอวายังไม่ทันจะเปิดประตูเข้าไปเลยแต่เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยก็ดังขึ้นเสียก่อนชายหนุ่มรีบผลักประตูเข้าไปทันทีซึ่งสิ่งที่ได้เห็นก็คือเด็กน้อยนอนดิ้นไปมาอยู่บนเปลโดยไร้เงาของเบลล่าและเนื้อนวล
“บ้าจริงทิ้งให้เด็กอยู่คนเดียวได้ยังไงดูสิร้องไห้ลั่นเลย”
คิริลเดินไปหยุดที่เปลซึ่งเป็นที่นอนของเอวาจากนั้นก็ก้มลงไปโอ๋เด็กน้อยแต่เอวาไม่มีทีท่าว่าจะยอมสงบเลย
“อย่าร้องน้าคนดีไม่ร้องนะ...”
เมื่อเอวาไม่ยอมหยุดร้องชายหนุ่มก็จำต้องอุ้มร่างตุ้ยนุ้ยขึ้นมาจากเปลและพาเดินวนไปมาอยู่ภายในห้องแต่เจ้าหนูก็ยังไม่ยอมหยุดร้องไห้อีกจนเขาไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเด็กถึงจะหยุดร้องไห้สุดท้ายก็ต้องส่งเสียงเรียกหาเบลล่า
“เบลล่า... หายไปอยู่ไหนเนี่ยเบลล่า...”
ไม่มีเสียงใดตอบกลับมาและนั่นก็ยังทำใ
