“งั้นก็แสดงว่าพวกเธอแต่ละคนไม่มีความสามารถเลยใช่ไหม”
คิริลพูดอย่างโกรธจัด
“พวกเรา... ขอโทษค่ะ พวกเรา...”
เสียงสั่นๆ ของพี่เลี้ยงตอบกลับมา
“ระยำ!”
คิริลสบถและตัดสายสนทนาทิ้งทันที จากนั้นก็เดินมาหยุดตรงหน้าของเนื้อนวลอีกครั้ง
“เช็ดน้ำตาและลุกขึ้นได้แล้ว”
เนื้อนวลยกมือป้ายน้ำตาทิ้ง ขณะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองมัจจุราชตัวร้ายจากฝ่าเท้าไปยังใบหน้าหล่อเหลาลากดินของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
คิริลกระแทกลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะพูดอย่างไร้ทางเลือก
“ลุกขึ้นสิ ฉันจะพาเธอไปพบเอวา”
“ว่าไงนะคะ?!”
คนฟังหน้าตาตื่นด้วยความหวัง และแทบจะกระโจนลุกขึ้นยืน
“หูเธอไม่ได้ตึงไม่ใช่หรือ ก็อย่างที่ได้ยินนั่นแหละ”
เขากระชากเสียงใส่ จากนั้นก็เดินไปหยุดที่ลิฟต์แก้วอีกครั้ง
“ถ้าชักช้า ฉันจะเปลี่ยนใจเดี๋ยวนี้”
แล้วคนตัวโตก็ก้าวเข้าไปในลิฟต์ที่เปิดกว้างออกทันที เนื้อนวลรีบกระโจนตามเข้าไปด้วยความเร็วส
