05
1439 คำ
“ไปขึ้นคลาสเรียนกัน”เมษาพูดแล้วลุกขึ้น
ฉันลุกขึ้นยืนแต่เดี๋ยวนะ ทำไมกระเป๋ามันเบาๆอย่าบอกนะฉันลืมไอแพดไว้ที่เบาะรถในนั้นมีงานด้วยสิ
“พวกแกขึ้นไปก่อนเลยนะ ฉันลืมไอแพดอยู่ที่รถอ่ะ”ฉันบอกเวนดี้กับเมษา งานที่จะส่งอาจารย์มันอยู่ในนั้นไงต้องเดินไปเอา
“อ้าวหรอ เดินไปเป็นเพื่อนก็ได้”เวนดี้พูด
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวมาขึ้นไปก่อนเลย”ฉันบอกพวกมันสองคนแล้วเดินย้อนกลับไปโรงจอดรถ แล้วฉันจอดไกลด้วยนะ
“กุญแจรถอยู่ไหนเนี่ย”ฉันมาถึงโรงจอดรถแต่หากุญแจในกระเป๋าไม่เจอ วันนี้คงจะไม่ใช่วันของฉันมั้ง
ปึก!!
“โอ๊ย! ดั้งฉัน”ฉันหากุญแจเจอแล้วกำลังเงยหน้าแต่ชนกับหลังของใครก็ไม่รู้ ชมเต็มๆแรงหน้าฉันเลย
“เดินไงของเธอว่ะ”ผมหันมอง ก็นึกว่าใครไอรีนเด็กปากดีกล้าท้าทายผม เดินมามองทางบ้างป่าวผมยืนอยู่ดีๆ
“อ้าว...หวัดดีค่ะพี่เกย์โหด”ฉันทักทายเตนล์ เอาจริงๆกวนประสาทนายนี่ก็ตลกดีนะแต่แอบกลัวอยู่
“หุบปากเธอไปเหอะ!”ผมหมดความอดทนกับไอรีนขึ้นมาอย่าหาว่าผมใจร้ายกับเด็กแล้วกัน ปากดีไม่เลิกแม่งน่าโดนว่ะ
“นี่ไม่เห็นต้องปิดเลย นายก็แค่ยอมรับมาสิ”ฉันมองหน้าเตนล์หน้านิ่งแต่แววตาดุน่ากลัว ฉันพูดจี้จุดล่ะสิ
“ปัญญาอ่อนฉันไม่ได้เป็นเว้ย!”ผมต้องพูดยังไงวะยัยนี่ถึงจะเข้าใจเลิกโง่เข้าใจผิดผม รู้จักดีแล้วหรอครับถึงพูดออกมา
“ถ้ายังไม่เลิกวุ่นวายกับฉัน! เธอเจอแบบเมื่อคืนแน่!”ผมเตือนไอรีนครั้งที่สอง มีครั้งที่สามเมื่อไรวันนั้นก็เตรียมตัวรับมือกับความปากดีของตัวเองไว้เลย
“ทำไมต้องขู่ด้วยล่ะถ้าไม่ได้เป็น”ฉันเถียงสู้กลับ แค่จูบฉันไม่ถือหรอกนะเกย์ก็ทำได้แค่นี้แหละ
พรึ่บ!
“เก็บปากไปกินข้าวเถอะครับ!หรือจะเก็บไว้ครางกับกูดีล่ะ!”ผมคว้าขอไอรีนเข้ามาเขยิบหน้าเข้าใกล้ เมื่อคืนที่จูบแลกลิ้นก็ใช้ได้เลยถ้าไม่ปากดีหาเรื่องใส่ตัว
“...............”ฉันเขยิบหน้าหนีเตนล์ หน้าใกล้กันจนปากจะชนกันอยู่แล้ว
“อย่าหาว่าฉันไม่เตือนเธอ!”ผมพูดเสียงกดต่ำขู่ไอรีน ผมไม่เคยขู่ใครแล้วไม่ทำจริงอยากลองดีท้าทายผมก็ลองดูได้ครับ หึ!
“เกย์อะไรโหดขนาดนี้เนี่ย! จิ๊!”ฉันยกมือจะทุบไล่หลังเตนล์ เมื่อกี้ใจหล่นอยู่ตาตุ่มเลยน้ำเสียงน่ากลัวของเตนล์
ปัง!
“ไอ้สัสประตูพังแล้วมั้ง”เจเดนมองเตนล์ปิดประตูเสียงดังเดินไปนั่งหลังห้องที่สูบบุหรี่
“ใครไปทำมันโมโหแต่เช้าวะเนี่ย”เวลดูจากสีหน้าเตนล์ดูอารมณ์เสียหงุดหงิดถึงได้ไปสูบบุหรี่ระบายอารมณ์
“คนคนนั้นต้องซวยจัดเลยว่ะ ไอ้เตนล์กัดไม่ปล่อย”เจเดนหยักหน้ารู้กันกับเวล ใครทำเตนล์โมโหเดือดคนนั้นไม่เคยรอด ไม่เจ็บตัวก็......มีแค่ความเจ็บตัว
12.30 PM.
“วันนี้มีเลือกชมรมตอนบ่ายนะจะอยู่ชมรมไหนกัน”เมษาพูดระหว่างกินข้าว
“อันนี้มันรวมทุกคณะใช่ป่ะ จิตอาสามั้ยฉันว่าไม่น่ามีอะไร”ฉันแนะนำพวกมัน จิตอาสามันก็สนุกไปอีกแบบนะไปเที่ยวบวกกับช่วยเหลือด้วย
“ขึ้นชื่อว่าจิตอาสาเลยนะ”เวนดี้ทวนให้ไอรีนฟังอีกรอบ
“แต่มันก็ดีนะ เราอาจจะไปช่วยเด็กบนดอยไรพวกนี้ด้วยไง”เมษาแอบเห็นด้วยกับไอรีน ชมรมนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่มากเท่าไรนัก
“จริงๆ ไปอยู่กันมั้ย”เห็นมั้ยเมษามันยังเห็นด้วยเลย ฉันน่ะอยากจะลองทำดูบ้าง
“โอเคตกลงชมรมนี้แหละ”เวนดี้ไม่เลือกมากเพื่อนไปไหนเธอไปด้วยสบายอยู่แล้ว
“กินข้าวเสร็จค่อยไป แต่ชมรมนี้เป็นชมรมหลักของวิศวะนะ”เมษาพูด เธอพอรู้มาบ้างว่าหลักๆคณะวิศวะรับผิดชอบชมรมนี้
“ดีสิ งานดีทั้งนั้น”ฉันพูดทันทีขำๆน่ะ ที่จะไปเพราะอยากไปช่วยเหลือเด็กบนดอยมากกว่า ฉันมีจิตดีนะถึงจะทำตัวแบบนี้ก็เถอะ
“แล้วทางไหนรับสมัครล่ะ”ตอนนี้พวกฉันมาถึงคณะวิศวะกันแล้วแต่ยังยืนงงอยู่ เพราะมันใหญ่มากคณะนี้ไม่รู้ไปทางไหน
“เอ่อ....พี่คะที่สมัครชมรมจิตอาสาไปทางไหนคะ”เมษาเห็นกลุ่มผู้ชายรุ่นพี่เดินมาพอดีเลยถาม
“เดินตรงเลี้ยวขวาเลยครับน้อง”
“ขอบคุณค่ะ”พวกฉันพูดพร้อมกันแล้วเดินไปตามทางที่พี่เค้าบอกมา คณะวิศวะเป็นตึกที่ใหญ่และหรูที่สุดแล้ว
“อันนี้แหละ”เวนดี้ห้องเพราะมีป้ายติดไว้ว่ารับสมัคร
กึก
“พี่คะพวกเรามาสมัครเข้าชมรมค่ะ”ฉันเปิดประตูคนแรกแล้วพูด ก็พวกมันดันฉันเข้ามาคนแรกเลยไง
“น้องสามคนเป็นผู้หญิงกลุ่มแรกเลยนะเนี่ย”ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่พี่ผู้ชายพูดนิดหน่อย คือมันไม่มีคนสมัครหรอ?
“จริงหรอคะ ทำไมคะพี่”
“ผู้หญิงส่วนมากไม่ค่อยเข้ามาอยู่หรอก มีแต่ผู้หญิงคณะพวกพี่แหละ”ฉันร้องอ่อพยักหน้าเข้าใจ ผู้หญิงลุยๆแหละมั้งถึงอยู่
“น้องอยู่แน่นะ”
“แน่สิพี่ พวกเราไม่อยากเดินหาชมรมอื่นแล้ว”ฉันบอกยิ้มๆ เดินมาถึงคณะนี้แล้วก็ต้องอยู่แล้วสิถ้าเปลี่ยนก็ต้องเดินหาใหม่
“โอเคครับ ตามนั้น”
พวกฉันพยักหน้าเข้าใจแล้วลงชื่อจริง ช่องทางติดต่อให้พวกพี่เค้า ชมรมนี้หวังว่ามันคงจะไม่โหดไปหรอกนะ
“ว่าแต่อยู่ปีไหน ชื่อไรกัน”
“ปี1 ชื่อไอรีนค่ะ”
“เมษค่ะ / เวนดี้ค่ะ”
“โอเคครับ เอาจริงๆพวกพี่น่าจะมีกิจกรรมไปนะแต่เดี๋ยวแจ้งอีกที น้องปี1อาจจะยังไม่ได้ไป”
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่ค่อยแจ้งพวกเราก็ได้”เมษาพูด
“โอเคครับ พี่ชื่อทอย ไอ้นี่พีทาย”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”คุยกันตั้งนานลืมถามชื่อจนพวกพี่เค้าแนะนำตัว ก็ดีเผื่อพวกฉันกับพวกพี่เค้าจะได้ร่วมงานกัน
“พวกเราไปก่อนนะคะ”พวกฉันบอกพี่ทอยกับพี่พีทายแล้วเดินออกจากห้อง นึกว่าคณะนี้จะมีแต่คนนิสัยโหดๆซะอีก
“พี่เวลหวัดดีค่ะ หวัดดีค่ะพี่ๆ”ฉันหันมองเวนดี้มันพูดทัก เผอิญเจออีกแล้วหรอเนี่ยคำขู่ของเตนล์พูดเมื่อเช้าลอยเข้ามาในหัวเลยแฮะ
“หวัดดีครับ มาทำไรกันคณะพี่”เวลถาม
“มาสมัครชมรมจิตอาสากัน พวกพี่ได้อยู่มั้ย”ฉันพูดแล้วถามพี่เวลกลับ สายตาฉันแอบมองเตนล์อยู่นะบอกเลย
“อยู่ดิ พวกพี่เป็นรองประธาน”เจเดนตอบ พวกเค้าเป็นรองประธานคอยจัดการทุกอย่างเอง
“จริงหรอคะ นึกว่าจะไม่อยู่”เวนดี้พูด ตอนแรกพวกเธอไม่คิดว่ากลุ่มเวลจะอยู่ด้วย
“อยู่ชมรมพวกพี่สนุกลุยๆนะ ไม่น่าเบื่อหรอก”
“แมน!กันจังเลยนะคะ”ฉันเน้นคำว่าแมนพร้อมกับมองเตนล์ ใครว่าฉันจะกลัวไม่มีหรอกนะ
“แน่นอนดิ งั้นพวกพี่ไปละไว้เจอกัน”เวลพูดแล้วเดินแยกกับกลุ่มไอรีน พวกเค้ามีเรียนตอนบ่ายต่อ
“ไอ้เตนล์มึงมองไอรีนหรอวะ”เจเดนหันเห็นก่อนจะเดินแยกเตนล์มองหน้าไอรีน
“ทำไม”เออผมมองจริง ไอรีนปากดีปากเก่งท้าทายผมไม่เลิกก็ไม่มีอะไรที่ผมต้องเตือนแล้ว
“เห็นน้องเค้ามองมึง”เจเดนเห็นว่าไอรีนแอบมองเตนล์ตั้งแต่ที่ผับแล้ว
“หึ! อยากลองดีกับกูมั้ง”ผมแสยะยิ้มให้มัน ก็ไม่แน่หรอกครับท้าทายลองดีกับผมมากอาจจะเจอดีเข้าให้สักวันหรืออาจจะมาอยู่ใต้ร่างผม หึ!
- ผู้เขียน
