บทที่ 4 : ผัวเก่ามึงมาค่ะ
1305 คำ
หลังเลิกเรียน
"พ่อค้า เอาโค้กสี่ แข็งสี่ ยำทะเลห้า ไส้กรอกหนึ่ง"
"สั่งโหดเหมือนโกรธคนขาย"
"ให้ไวเลยพ่อค้า หิวจนจะกินหัวพ่อค้าได้แล้วเนี่ย"
แอมบ่นปรอทแตกกับพ่อค้า ก่อนจะเดินมาเข้านั่งไขว่ห้างโชว์ขาเรียวสวยที่โต๊ะ พร้อมสอดส่องมองผู้ชายต่างมหาลัย ที่ทยอยกันเข้ามาในร้านยำหลังเลิกเรียน
"อีชะนี ผัวเก่ามึงมาค่ะ"
ใบหน้าสวยละสายตาจากโทรศัพท์ ขึ้นมองชายหนุ่มในชุดช็อปเด็กช่าง ที่เดินเข้ามาพร้อมแก๊งเพื่อน พอเราสบตากัน เธอก็ตีหน้านิ่งแล้วก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ต่อ โดยที่ไม่คิดจะสนใจผู้ชายคนนั้น
"เป็นการหมางเมินที่เลือดเย็นมาก"
"กูชอบนะ เพื่อนกูดูสวยเลือกได้ ทำไมต้องไปแคร์ผู้ชายที่บอกเลิกโดยที่ไม่มีเหตุผลด้วยวะ ประสาท!"
"มึงคือคนที่เข้าใจกูที่สุด รักมึง"
"กูก็รักมึงค่ะ อีหอย" เธอตีมือกับเพื่อนสาวตี ก่อนจะลุกขึ้นไปเร่งพ่อค้าเพราะตอนนี้หิวมาก อยากรีบกิน รีบไปจากที่นี่
"พ่อค้า ให้ไวด้วย อย่าต้องให้รอนาน"
"รีบมากก็เข้ามายำเองสิ"
"ได้! จัดไปเลยค่ะอีเทียน"
"ห่ะ กูต้องทำเหรอ?"
"ต้องมึงค่ะ เพราะมึงยำอร่อย"
พูดจบมันก็ดันหลังให้เธอเดินเข้าไปช่วยพ่อค้าในร้าน ร้านนี้มีพ่อค้าสามคน เป็นชายหนุ่มยี่สิบปลาย ๆ มีรุ่นน้องเป็นเด็กช่าง เลยดึงคนพวกนี้มา ส่วนที่พวกเธอมากิน เพราะอยู่ใกล้มหาลัย
(เจตนาจริง - ผู้ชายงานดี!)
"น้องเทียนคนสวย พี่ขอยำวุ้นเส้นแซ่บ ๆ ที่หนึ่งครับ"
เพื่อนของแฟนเก่าเดินเข้ามาสั่งพร้อมดึงคอเสื้อผู้ชายคนนั้นมาด้วย พี่แกคงยังไม่รู้สินะว่าเราเลิกกันแล้ว หึ!
"ไม่ว่างค่ะ อยากกินก็เข้ามายำเอง"
"โห่~ ทำไมเมียมึงใจร้ายจังเลยวะไอ้เปลว"
"เดี๋ยวเอาจาระบีตีปากแตกเลยพี่ สองคนนี้เขาเลิกกันแล้วค่ะ อย่ามาพูดมงพูดเมีย เดี๋ยวเพื่อนของน้องเสียหาย!" เพื่อนสาวออกโรงปกป้อง ก่อนที่อีสองตัวจะเดินเข้ามาสมทบ
"อ้าว ไปเลิกกันตอนไหนวะ?" พี่เปลวไม่ตอบ แต่จ้องหน้าเธออย่างไม่ละสายตา พอทำยำเสร็จ เธอก่อนเดินไปขอทิชชู่กับพ่อค้า ระหว่างนั้นก็ยืนคุยกันไปด้วย แต่สัมผัสได้ถึงรัศมีความหวงก้างมาแต่ไกล พอหันกลับไปมอง เขาก็เบือนหนีทันที
"ไงวะมึงไอ้ช้าง ไม่โผล่หัวมาซะนานเลย"
ชะ ชื่อนี่อีกแล้ว หนีไม่เคยพ้น อ๊าก!
"กูติดงานนิดหน่อยว่ะ พอมีเวลาก็รีบมาตามที่พวกมึงต้องการเลย" น้ำเสียงที่คุ้นเคยตอบกลับ พอหญิงสาวหันไปมองก็เจอกับคนที่คิดไว้อยู่ในชุดทำงาน (วิศวะ) ในมือถือซองบุหรี่พร้อมไฟแช็คเตรียมจุดสูบ แต่พอเห็นว่าเธอยืนอยู่ เขาก็กระตุกยิ้มมุมปาก ประมาณว่าเจอกันอีกแล้วนะน้องสาว อย่าเผลอล่ะ ไม่งั้นเสร็จแน่
"อุ้ย! พี่ช้างขา สวัสดีค่าา~" จากเพื่อนสาวที่แสนดี กลายเป็นฝูงชะนีเห่อกล้วยใหม่ภายในพริบตา พวกมันสามตัวรีบกรู่กันเข้ามาสวัสดีพี่ช้างอย่างรู้งาน ซึ่งเขาก็รับไหว้แล้วยกยิ้มให้เล็กน้อย แต่เป็นรอยยิ้มที่ทำลายล้างมาก เบ้าหน้าลูกครึ่ง ผิวแทน หน้าคม ตัวสูง กล้ามใหญ่น่าซบ สาวที่ไหนจะไม่หลงสเน่ห์
"มึงรู้จักพวกน้อง ๆ เขาด้วยเหรอวะไอ้ช้าง?"
"โอ้ย~ พี่เขาไม่รู้จักหรอกพ่อค้า แต่เพื่อนของพ่อค้าเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทหนูเอง ใช่ไหมคะอีเทียน~"
เธอทำหน้าตีมึน แล้วหยิบส้อมจิ้มไส้กรอกกินก่อนจะปลีกตัวออกไปจากตรงนี้ แต่ก้าวขายังไม่ถึงสามก้าว ก็มีคนมายืนดักหน้า พร้อมส่งสายตาขุ่นเคืองมองไปที่พี่ช้าง พอเธอเงยหน้าขึ้นไปมองสองหนุ่มสลับกัน ก็นึกขึ้นได้ว่าแฟนเก่าเคยเห็นฉากจูบดุเดือดภายในผับ ถ้าเขาจำหน้าพี่ช้างได้ ความบรรลัยมาเยือนเธอแน่นอน!
"มาคุยกันหน่อยสิ"
มือเล็กรีบคว้าข้อมือแกร่งให้เดินตามออกมา ยังดีที่แฟนเก่าว่านอนสอนง่าย ยอมเดินตามมาคุยหลังร้าน แต่พอถึงเขาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง คว้าท้ายทอยขาวเนียนเข้าไปประกบจูบทันที ทำเอาอีสามตัวที่เดินตามมาเผือก ถึงกับร้องวี๊ดว๊ายด้วยความตกใจที่เห็นฉากจูบระหว่างเพื่อนสาวกับแฟนเก่า เท่านั้นยังไม่พอ อีกคนที่ตามมาดู มองภาพนั้นด้วยแววตาแข็งกร้าว ยังไม่แสดงอาการหึงหวง
พลั๊ก!
"ทะ ทำบ้าอะไรเนี่ย!?"
"ทำไม จูบแค่นี้รังเกียจเหรอ?"
เธอไม่ตอบแต่รีบเช็ดริมฝีปากตัวเองระรัว
"เป็นมันใช่ไหม" เค้นเสียงเข้ม พลางมองไปที่พี่ช้าง ที่หยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบ พร้อมกับเดินจากไป
"ไม่ใช่"
"โกหก พี่จำหน้ามันได้"
"จำได้บ้าอะไร นั่นพี่ชายของเทียน"
"พี่ชายบ้าอะไร อย่ามาหาข้ออ้างหน่อยเลย"
"ถ้าไม่เชื่อก็แล้วแต่ " เธอตัดบทก่อนจะเดินกลับไปหาเพื่อน
"นั่นพี่ชายเหรอ!?" ตามมาเค้นถามเพื่ิอนเธอ
"ก็ใช่นะสิ หึงไม่ลืมหูลืมตา!" แอม
"ไอ้ผู้ชายฉวยโอกาส รับมิได้!" ริชชี่
"ไอ้คนจูบเก่ง!" หนูนา
ควับ!
ทุกคนหันควับไปมองหนูท่อเป็นตาเดียว อีนี่โฟกัสผิดจุดที่สุดแล้ว น่าจะส่งแม่งไปนอนเน่าใต้รากมะม่วง!
"บ้าหน่า ไม่น่าจะจำคนผิด" สายตาคู่คมเริ่มเกิดอาการลังเล เมื่อมีคนยืนยันว่าพี่ช้างเป็นพี่ชายของเธอ คืนวันนั้นแสงสีในผับมันไม่สว่างไสวอย่างที่คิด ถ้าเขามองผิด ก็อาจจะเป็นไปได้
"จะใช่หรือไม่ใช่ยังไง พี่ก็ไม่มีสิทธิมาทำแบบนี้ อย่าลืมว่าเราสองคนเลิกกันแล้ว โอเค๊ จบนะ"
เธอตัดจบ ก่อนจะเดินสะบัดก้นไปนั่งกินยำต่อที่โต๊ะ โดยที่ไม่คิดจะตามไปอธิบายให้คนที่ยืนสูบบุหรี่อยู่นอกร้านฟัง
หลังจากกินยำเสร็จ ร่างอวบอั๋นก็เดินไปเช็กบิลค่าอาหาร ปรากฏว่าพี่ช้างเป็นคนเลี้ยงพวกเรา ทำให้ซื้อใจอีสามตัวนั่นได้เต็ม ๆ แล้วก่อนจะกลับบ้าน พวกมันก็ยัดเยียดให้เธอกลับพร้อมพี่ชาย ซึ่งเขาก็ไม่ปฏิเสธ
"พะ พวกมึง วันนี้เรามีทำงานรายงาน..."
"รายงานเหี้ยอะไร กูจะกลับบ้านไปนอน!"
"อีริช..."
"หยุดค่ะชะนี กูต้องกลับไปวิดีโอคลอกับผู้ชาย เรื่องเรียนเอาไว้ทีหลังนะคะสาว ถ้ามึงอยากทำรายงาน ก็ให้พี่ช้างสุดหล่อช่วยสิย่ะ อย่ามาเป็นภาระของเพื่อน" ริชชี่ปัดงานสุดฤทธิ์ ความหวังสุดท้ายเลยตกไปอยู่ที่หนูนา เธอได้แต่ส่งสายตาอ้อนวอนให้มันเปิดช่องทาง ขอแค่ให้รอดพ้นจากเงื้อมมือพี่ช้างก็พอ
"น้องอยากสั่งยำกลับบ้านไหม?"
"ได้เหรอคะ?" ตาเปล่งประกาย
"เต็มที่เลยน้อง เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง"
"อีเทียน วันนี้กูไม่ว่างว่ะ"
"เอ้า ทำไมวะ?"
"กูต้องกลับไปแดกยำ เลยไม่ว่าง"
"ห่ะ มึงเห็นเรื่องแดกสำคัญกว่ากู!?"
"แม่นแล้ว ขอบคุณนะคะพี่ช้าง!"
พูดจบมันก็รีบวิ่งไปสั่งยำเพิ่ม เห็นของแดกสำคัญกว่าเพื่อน สุดยอดไปเลย อยากจะจิกหัวตบเรียงตัวจริ๊งๆ!
- ผู้เขียน
