บทที่3.งานช้าง!!.......

1503 คำ

“รับค่ะ!!” นัชชาวีกรอกตาขึ้นบน เธออึดอัดและเหมือนจะหายใจไม่ออก เบื่อ!! ตัวเท่าบ้าน เมื่อไรเหตุการณ์นี้จะสิ้นสุดลงสักที หลังจากนี้คืองานฉลองเพื่อสยบข่าวลือฉาวๆ งานฉลองวิวาห์ที่เธอไม่ปรารถนาสักนิด เธอเตรียมจะยกชายกระโปรงและก้าวลงจากแท่นพิธี จบเหตุการณ์น่าอึดอัด แต่ยังไม่สิ้นสุดความทรมานนี่ลงสักที “เดี๋ยวสิ” เสียงห้ามของคนข้างตัวดังขึ้น เธอช้อนสายตาไม่พอใจมอง พร้อมกับที่ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมาพอดี แสงแพลชสว่างวาบ!! ตอนที่ชายหนุ่มบรรจงจูบ....ให้ตายสิ!! จูบ!! ครั้งนี้ทำเอานัชชาวีตัวชา ริมฝีปากร้อนผ่าวกดทับลงมานิ่งๆ แล้วปลายลิ้นเปียกๆ ก็แทรกลึกเข้ามาในโพรงปากของเธอ หญิงสาวเบิกตากว้าง...เธอเตรียมจะห้ามแต่...ความรู้สึกหวามไหวแทรกซึมตามเข้ามา เธอช็อคเพราะความรู้สึกนั้นทำให้เธอตัวชา ตามมาด้วยความวาบหวิว!! นัชชาวีไม่รู้ตัวหลังจากนั้น หลังจากที่ถูกอาเธอร์จูบ... ความตื่นเต้น เคลิ้ม!! โจมตีเธอจนสมองเบลอ รู้สึกตัวอีกที ตัวเองก็นั่งนิ่งๆ อยู่บนเตียงหนา ในห้องสวีทของโรงแรมระดับห้าดาว สถานที่ส่งตัวหลังเลี้ยงฉลองพิธีวิวาห์ เธอออกจากโบสถ์ เธอเดินขอบคุณแขก ความทรงจำเหล่านั้นเธอไม่เห็นจะจำได้ ทุกอย่างมันเบลอไปหมด... หญิงสาวเสก้มมองแหวนเพชรบนนิ้วตัวเอง เพชรขนาดอลังการ ปังเวอร์!! สมกับเป็นแหวนหมั้น แหวนแต่งงานที่ ‘มาริน’ จัดหามาให้เพื่อความเหมาะสม ‘สวย’ คำนิยามนี้ใช้กับความเลอค่าของแหวนวงสวยไม่ได้เลย มันสวยงามจนเธอบรรยายไม่ถูก ไม่คิดว่าตัวเองจะได้เป็นเจ้าของมันด้วยซ้ำ แสงเพชรส่องประกายวูบวาบจนตาพร่า...จนเธอแอบเสียดาย หากจะต้องจำใจคืนกลับไป ในอนาคต เพราะมันเป็นสมบัติของ ‘มาริน’ “จะอาบน้ำก่อนไหม?” อาเธอร์เดินเข้ามาถาม เขาแอบมองภรรยาป้ายแดงตลอดงาน หล่อนเหม่อลอยไป นับตั้งแต่ในโบสถ์จนบัดนี้ ทำเหมือนตัวเองเป็นหุ่นยนต์ถูกไขลาน จนเริ่มฉุน! แต่พยายามไม่ใส่ใจ เพราะไม่อยากให้งานล่ม “ตามสบายเลย เดี๋ยวดีม่าจัดการเอง” เธอตอบเสียงสะบัด พยายามกดสายตาลงต่ำเมื่อขณะนี้ผู้ชายที่หล่อที่สุดในสายตาสาวๆ เมืองมอสโก กำลังปลดกระดุมแขนเสื้อ สูทของเขาถูกถอดวางพาดไว้บนเตียงและเธอเพิ่งเห็นว่าอาเธอร์เหลือแค่เสื้อเชิ้ตกับกางเกงผ้าเนื้อดี...เขากำลังจะโป้ ทั้งๆ ที่เธออยู่ด้วยอย่างนั้นเหรอ? หญิงสาวผวาเยือก เธอหมุนตัวมองไปรอบๆ ไม่มีใครอยู่แล้วนี่ ขณะนี้เธอกับเขาอยู่กันแค่สองคน...คุณพระ!! “หยุดนะ!! คุณจะทำอะไร?” หมอนใบใหญ่ นัชชาวีคว้ามากอดไว้แนบอก...เธอตาเหลือก มองชายหนุ่มตาไม่กระพริบ พร้อมทั้งร้องห้ามเสียงหลง “ถามแปลกๆ จะอาบน้ำไม่ถอดเสื้อผ้าได้ยังไงล่ะ” ชายหนุ่มปลดกระดุมแขนเสื้อต่อ...เขาสลัดตัวเชิ้ตสีขาวหล่นกองบนพื้น แล้วก็เดินผิวปาก...หายลับไปหลังบานประตูห้องน้ำ โดยที่หญิงสาวได้แต่นั่งตาโต หัวใจสั่นระรัว พร้อมกับสบถเสียงงึมงำ “รู้ย่ะว่าหุ่นเฟิร์ม!! แต่ถามดีม่าหรือยัง? อยากมองหรือเปล่าย่ะ...ไม่ใช่สาวๆ ที่คลั่งนายหรอกนะ ไม่เห็นจะอยากมอง...เอาไปอวดสาวๆ คนอื่นโน้น!! แถวนี้ไม่มีใครต้องการย่ะ เหอะ! ตาดีม่าจะเป็นกุ้งยิงไหมนี่?” มือเรียวดึงทึ้งหมอนนุ่มในมือโดยประมาณว่าเป็นตัวแทนอาเธอร์ เขาบังอาจมาโชว์สัดส่วนให้เธอเห็น แบบที่ไม่ได้ร้องขอ แต่...เขาเซ็กซี่ชะมัด!! ไม่แปลกใจสักนิดว่าทำไม สาวๆ ใฝ่ฝันถึงหนุ่มมากเสน่ห์เช่นเขา ผิวขาวๆ หุ่นอืม...แค่คิดก็ขนลุก ขาวเวอร์วัง แถมยังมีลอนหน้าท้องซิกแพค...แบบที่ชวนให้จับตามองแบบไม่กระพริบตา...เธอไม่ได้ลามกนะ เขาอยากมาเดินโป้ ให้เธอมองเอง ช่วยไม่ได้!! ดวงตาอาเธอร์พราวระยับ เขาบีบยาสีฟันบนแปรง เปิดน้ำราดให้เปียกๆ ก่อนจะยัดใส่ปากทำความสะอาดช่องปากอย่างพิถีพิถัน แค่คิดถึงใบหน้านัชชาวีก็แทบจะหัวเราะก๊าก แม่สาวแสนแสบนั้นถึงกับเบิกตาโต ตอนที่เห็นเขาถอดเสื้อ ไม่อยากจะคิดว่าสาวเปรี้ยวอย่างหล่อนจะไร้เดียงสาเช่นนี้ ชายหนุ่มลดสายตาตัวเองลง เขามองรูปกายสมบูรณ์พร้อมกับยิ้ม แล้วก็ยกแขนขึ้นเบ่งกล้าม พร้อมกับหลุดขำออกมาเสียงก้อง “ฮ่าๆ” ชักสนุกแล้วสิ!! แค่คิดก็แทบจะอดใจรอไม่ไหว ในขณะที่อาเธอร์กำลังสนุก นัชชาวีกลับรู้สึกทุกข์หนัก เธอกำลังอยู่ในห้องนอนสองต่อสองกับผู้ชายแปลกหน้า ผู้ชายที่เธอกับเขาเพิ่งจะผ่านพิธีวิวาห์กันมาหมาดๆ เป็นคู่รักป้ายแดง แต่เธอไม่อยากเสียตัว เพราะไม่ได้เสน่หาเขาสักนิด ออกจะเหม็นขี้หน้า กับท่าทางเฉยชากวนอารมณ์ของเขา “ดีม่า ทำไงดี!!” เธอเดินวนไป วนมา หาทางเลี่ยง เธอจะไม่ยอมให้เขาสวมรอย เพราะเป้าหมายของเธอคือการหย่า...เธอจะไม่ยอมตกกะไดพลอยโจน แค่ต้องฝืนใจตัวเองแต่งงานเพื่อแก้ข่าวมันก็ทรมานมากพอแรง เธอจะไม่ยอมเพลี่ยงพล้ำ เสียตัวให้เขาอีก...เป็นเด็ดขาด!! แต่จะหาทางเลี่ยงไปจากสถานการณ์นี้ได้ยังไงล่ะ? หมอนั่นเดาใจยาก...และไม่รู้เจตนาแท้จริงของเขาด้วย แต่จะให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่ใช่เธอน่ะสิ!! มันต้องลองเสี่ยง...เพราะอาเธอร์เองก็อาจจะไม่พอใจเหตุการณ์นี้เหมือนกัน...ใครล่ะจะชอบการถูกคลุมถุงชน? “ชุด!! ต้องถอดชุดนี่ออกก่อน” หญิงสาวเดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้า มารดาเป็นคนจัดการให้ทุกอย่าง เพราะเธอเอาแต่เศร้าซึมเพื่อประท้วงเงียบๆ แต่ก็ไม่ได้ผลเหมือนเคย จนต้องมาจนแต้มอยู่ในห้องนอนกับผู้ชายคนนั้น อยู่ในตอนนี้นี่ไง!! “แม่ขา...ใจคอจะให้ดีม่าเปลือยล่อตะเข้หรือไงคะ?” เธอครางเสียงอ่อย แต่ล่ะชุดที่นีรนาทเลือกไว้ให้ ไม่บางก็โป้ จนหญิงสาวมองเห็นแล้ว...เข่าแทบทรุด หญิงสาวแอบเบ้ปาก เธอเปิดประตูตู้เสื้อผ้าส่วนของอาเธอร์ แล้วจึงค่อยๆ ยิ้มออก แม้เสื้อผ้าของเขาจะใหญ่โพรก! แต่ก็ดีกว่าใส่ชุดที่เหมือนจะมาเต้นจ้ำบ๊ะ!! เอาน่า แค่ครั้งเดียว!! นัชชาวีคว้าชุดวอร์มตัวใหญ่ของอาเธอร์ออกมาจากตู้ เธอยกขึ้นทาบลำตัวพร้อมกับย่นหัวคิ้ว โชคดีที่เอวเป็นแบบหูรูด มันช่วยให้เธอพอจะทนสวมใส่ได้ เธอจะนอนมันทั้งชุดนี้แหละ!! บนโซฟา ไม่ใช่บนเตียง...วิธีเลี่ยงแบบเนียนๆ ไม่ให้เขารู้สึกกระอักกระอ่วน หรือลำบากใจ... เสียงประตูห้องน้ำเปิด!! ชุดที่เธอถือไว้แทบจะหลุดมือ เมื่อชายหนุ่มหล่อล่ำเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยร่างเกือบเปลือย!! มีผ้าเช็ดตัวเกาะสะโพกสอบไว้แบบหมิ่นๆ กับหยดน้ำพราวฉ่ำไปทั้งตัว คุณพระ!! เลือดกำดาวจะกระฉูด!! หัวใจเธอเต้นระรัว เข่าอ่อนแทบจะทรุด...รีบชักสายตากลับทันควัน เดินขาอ่อนไปทรุดนั่งบนโซฟากลางห้อง รีบก้มหน้าลง หลบสายตาของเขาและมือเรียวบางขยุ้มชายกระโปรงตัวเองไว้แน่นๆ ในขณะที่ชายหนุ่มเดินลอยชาย โฉบผ่านหน้าไปแบบเฉียดฉิว! สิ่งที่นัชชาวีไม่เห็น คือแววตาระยิบ ระยับของอาเธอร์ เขากลั้นยิ้มจนปวดแก้ม...เกินไปฉวยกางเกงวอร์มออกมาจากตู้เสื้อผ้า และสวมบนร่างกายทั้งที่ตัวยังเปียก และเมื่ออาเธอร์เดินโฉบมาอีกครั้ง คราวนี้นัชชาวีไม่รอช้า เธอถลาวิ่งเข้าห้องน้ำไปแบบไม่เหลียวหลัง ปัง!! มือเรียวบางยกกุมอกไว้แน่น หัวใจเธอเต้นกระหน่ำ!! แทบจะหลุดออกจากขั้ว เขาช่างเป็นมนุษย์เพศชายที่มีเสน่ห์ล้นเหลือ ฟรีโรโมนหอมฟุ้ง!! แม้แต่คนมีภูมิต้านทานความหล่อเหลาอย่างเธอยังไม่สามารถทานไหว... “บ้าชิบ!!” หญิงสาวกระแทกฝ่ามือลงบนผิวซิ้งล้างหน้า เขาจงใจยั่วเธอ... นัชชาวีรู้ “จำเอาไว้ ต่อให้นายแก้ผ้า ฉันก็ไม่สน!!” เธอชี้นิ้วก่นด่าผู้ชายร่วมห้อง ผ่านกระจกเงาบานโต เรียวปากอิ่มเม้มแน่นจนเป็นเส้นตรง หลังจากนั้นก็ถอนใจเฮือก หญิงสาวไม่ค่อยมั่นใจเลย หากเขาโป้จริงๆ เธอจะไม่มองจริงเหรอ?

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more