"พระชายาฟางอี้หลิงเจ้าก็รู้ว่าสมรสพระราชทานนั้นไม่สามารถหย่าขาดได้ ที่เสด็จพี่เขียนนั้นก็รอให้ข้ากลับมาจัดการกับเรื่องของเราสองคน ถึงแม้ว่าเสด็จพี่จะประทับตราให้กับพระชายาแต่ถ้าข้าไม่ลงลายมือมันก็ไม่มีทางสมบูรณ์เพราะถึงอย่างไรข้าก็มีพระชายาเอกเพียงคนเดียวคือเจ้าและลูกทั้งสองคนที่เกิดมาก็คือเชื่อพระวงศ์ทั้งสองคนนี้ หนังสือหย่าที่พระชายาลงลายมือเอาไว้ข้านำมันมาด้วยและข้าไม่มีวันลงลายมืออย่างแน่นอน"
ท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีหยิบเอาหนังสือหย่าออกมาจากอกเสื้อยกให้นางดู ก่อนจะฉีกขาดครึ่งอย่างไม่สนใจ
ฟางอี้หลิงทั้งตกใจและโกรธท่านอ๋องที่ฉีกหนังสือหย่าที่นางลงทุนร้องขอต่อฝ่าบาทมาอย่างยากลำบากกว่าขอได้มา แต่เขาไอ้คนชั่วที่เห็นแก่ตัวกับนำมาฉีกต่อหน้านาง เส้นความอดทนของฟางอี้หลิงขาดผึงนางกระโจนเข้าตบตีท่านอ๋องด้วยความโกรธและตะโกนด่าให้พระสวามีอย่างไม่เกรงกลัวโทษจากการทำร้ายเชื่อพระวงศ์เลยสักนิด
ท่านอ๋องเ
