“กูจะย้ายของแล้วนะอั้ม” ตะวันบอกกับเพื่อนสนิททันทีที่มาถึงเพราะหลังจากที่เธอได้งานตำแหน่งฝ่ายเอกสารเกี่ยวกับไวน์ที่ไร่กลิ่นดิน ตะวันก็รีบกลับมาบอกข่าวดีกับเพื่อนสนิทที่เปรียบเสมือนครอบครัวคนเดียวของเธอ
“ไปวันไหนก็บอก เดี๋ยวกูขนของให้” อั้มตอบกลับไปเพราะรู้ได้ทันทีว่าตะวันพูดแบบนี้มันหมายความว่ายังไง
“แอบเศร้านิดๆเพราะถ้ากูไปทำงานที่ไร่แล้วคงจะไม่ได้เจอมึงบ่อยๆ” เพราะปกติแล้ว ตะวันกับอั้มเจอกันทุกวันหลังจากเลิกงานตะวันมักจะมาที่คาเฟ่ของอั้มแต่หลังจากนี้มันคงไม่ใช่แบบนั้นแล้ว
“กูไปหามึงได้ตลอดแหละอีตะวัน อย่ามาตีบทเศร้า” เพราะระยะทางแค่สี่สิบกิโลมันไม่ไกลมากนักหรอกถ้าหากขับรถเองเพราะงั้นอั้มสามารถไปหาเพื่อนรักแบบตะวันได้อยู่แล้ว
“รู้ไหมว่าพ่อเลี้ยงหล่อมาก หล่อแบบที่กูอยากได้เป็นผัว” ตะวันพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อคิดถึงหน้าพ่อเลี้ยงสุดหล่อ
ถึงจะชอบทำหน้านิ่งๆ ขรึมๆ แต่บอกเลยว่าภายใต้ใบหน้
