“ผมจะเสียหายเรื่องอะไร” ทรอสถามขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เขาไม่มีเรื่องอะไรที่เสียหายเลยสักนิด มีแค่คนตรงหน้านี่แหละที่เสียหายเพราะคำพูดของพิมพ์พา
“ก็คุณแม่ของพ่อเลี้ยงพูดว่าฉันเป็นคนรักของพ่อเลี้ยง” ตะวันตอบกลับไปพร้อมก้มหน้า เธอไม่กล้ามองหน้าพ่อเลี้ยงเวลาพูดคำนี้ออกมา นั่นเพราะเธอเขิน ยิ่งตอนที่คุณแม่ของพ่อเลี้ยงพูดออกมามันก็ทำให้เธอทำตัวไม่ถูกกับสายตาของเหล่าคนงานที่มองเข้ามา
“มันคือความจริงเพราะคุณคือคนรักของผมและกำลังจะเป็นแม่เลี้ยงของไร่กลิ่นดิน” ทรอสพูดขึ้นพร้อมกับจับใบหน้าสวยให้มองหน้าของตัวเอง
“คุณเขินผมหรอ”
“บ้าบอ ใครเขินกัน” แน่นอนว่าทรอสดูออกว่าตะวันกำลังเขินเขาอยู่ ยิ่งเห็นท่าทางแบบนี้ของตะวัน เขาก็ยิ่งอยากแกล้ง
“ถ้าตอนนี้คุณยังไม่ยอมรับสถานะแม่เลี้ยงของไร่ ผมก็ไม่ว่าหรอกนะ” ทรอสพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเขาเข้าใจดีว่าของแบบนี้มันขึ้นอยู่กับช่วงเวลา เร่งรีบไม่ได้หรอกเพราะต่างคน
