“เชื่อผมนะครับคุณตะวัน ตอนนี้ผมเป็นห่วงอยากให้คุณหายจะแย่” ทรอสพูดขึ้นพร้อมลูบผมของตะวันที่กำลังนั่งอยู่ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะโน้มลงจูบขมับบางเบาๆ
“ยามันขมนะพ่อเลี้ยง” ตะวันที่ไม่ค่อยจะรู้ตัวนักพูดขึ้นทันที ที่สำคัญเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้พ่อเลี้ยงที่เธอชอบนักชอบหนาได้แสดงออกถึงการกระทำอันแสนอ่อนโยน
“ผมมีวิธีทำให้ยาไม่ขมเพราะงั้นกินข้าวนะครับแล้วจะได้กินยาต่อ” ทรอสพูดขึ้นอีกครั้ง วิธีที่พูดถึงก็เห็นได้ตามซีรีส์ต่างๆ
“ฉันเชื่อพ่อเลี้ยงได้ใช่ไหม”
“คุณเชื่อผมได้แน่นอนคุณตะวัน” หลังจากนั้นตะวันก็พยักหน้ารัวๆก่อนจะอ้าปากรับข้าวต้มที่พ่อเลี้ยงเป็นคนป้อน
“เป็นยังไงอร่อยไหม”
“ขอกินยาเลยได้ไหม ฉันอยากนอนแล้ว” ตะวันพูดขึ้นเพราะตอนนี้เธอลืมตาแทบไม่ขึ้นแล้ว อยากนอนพักไม่อยากทำอะไร
“ได้อยู่แล้ว ถ้าอย่างงั้นรอผมนะครับ” ทรอสพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะหยิบยาที่คุณแม่เตรียมมาให้เข้าปากและดื่มน้ำตามพร้อ
