“ใครบอกว่าผมเล่น” ร็อกบอกตามหลังเธอแล้วเดินตามไปห่าง ๆ ธาราทิพย์เห็นแล้วก็ให้ใจสั่นนิด ๆ ตั้งแต่ที่เขาลากเธอเข้าห้องไปเมื่อตอนป้าของสตีฟมา ท่าทีของเขาก็ดูราวกับจะจับเธอกิน แต่เธอจะให้เขาจับกินง่าย ๆ อย่างนั้นหรือ
ธาราทิพย์ร้องจิ๊เบา ๆ ในปากด้วยความขัดใจ หรือจะลองทำตามอย่างที่สตีฟบอกดีนะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา เพื่อจะได้ผล
คิดได้แล้วก็หมุนตัวกลับไปหาร็อก ตรงไปดึงมือเขาเอาไว้แล้วแกว่งไกวไปมาเบา ๆ ก่อนบอกออกไปว่า “คืนนี้คุณก็นอนในนี้แหละ ไม่ต้องออกไปนอนข้างนอกหรอก”
เธอเห็นว่าร็อกยืนนิ่งหน้าตาดูออกชัดเลยว่ากำลังอึ้งและคงกำลังทึ่งที่เธอพูดจาดี ๆ กับเขา แสดงว่าที่สตีฟบอกเป็นเรื่องจริง ว่าหากทำดีด้วยร็อกก็จะอ่อนข้อลงไม่แข็งเข้าใส่ อย่างนั้นแล้วเธอก็น่าจะเดินหน้าต่อสิ รออะไรอยู่อีกเล่า
หนทางกลับบ้านอยู่ข้างหน้านี่แล้วนะนังธารา
คิดได้อย่างนั้นธาราทิพย์ก็เสียงอ่อนลง พูดจาหวานหยดเท่าที่ชีวิตนี
