SOMEBODY 31
*****************************
ฉันกับตุ๊กตามองหน้ากันอย่างงุนงงว่าสิ่งที่จัสมินพูดทิ้งท้ายหมายถึงอะไร คือเธอมาขอคำแนะนำจากฉันและฉันก็ให้คำแนะนำเธอไปเธอจะทำตามหรือไม่มันก็เป็นเรื่องของเธอ
แต่การที่เธอมาบอกว่าพวกฉันมองโลกสวยไรงี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ ถ้าคิดว่าโลกมันโหดร้ายแล้วจะมาปรึกษาฉันทำไมล่ะ
ทำไมไม่ตัดสินใจเองแล้วทำไมต้องมานั่งร้องไห้ฟูมฟายเหมือนหาทางแก้ไขไม่ได้ด้วย
เรียนเสร็จฉันก็เดินลงมารอพี่คิณณ์ให้มารับเพราะก่อนเลิกฉันได้ส่งไลน์ไปบอกเขาแล้วว่าให้ออกมารับเลย ยืนรอได้ไม่นานพี่คิณณ์ก็ขับขี่มอเตอร์ไซต์คู่ใจของเขามาจอดอยู่ตรงหน้าฉัน
มาตรงเวลาจริงๆ เลย ไม่ปล่อยให้ฉันต้องรอนาน พี่คิณณ์สวมหมวกกันน็อกให้ฉันและยิ้มให้ ฉันกำลังจะขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายพี่คิณณ์จัสมินก็วิ่งหอบมาแต่ไกลเรียกฉันเอาไว้ก่อน
“พี่ลิซคะ”
จัสมินเงยหน้ามองฉันแล้วหอบหายใจถี่รัว ท่าทางคงมาดักรอฉันนานแล้วมั้งเน
