"แค่ดมดูเท่านั้นว่าตัวของเธอมันหอมขึ้นบางรึยัง อย่าคิดว่าฉันลุ่มหลงหรือพิศวาส"ปากคอเราะร้ายที่พ่นออกมาแต่ละประโยคน่าจะเอามีดมาเฉือนลิ้นแล้วสับๆๆโยนทิ้งให้หมามันกินให้สมกับที่ปากสุนัข ไอรดามองคนตรงหน้าที่พูดจาไม่น่ารักใส่เธอ คำขอโทษสักคำก็ไม่มี
"มองหน้าอยากโดนเอาด้วยดุ้นหรือโดนเลียด้วยลิ้น"ร่างบางถูกพระรามช้อนอุ้มออกมาจากอ่างน้ำอุ่น ร่างกายที่ชุ่มไปด้วยน้ำถูกซับด้วยผ้าขนหนูสีขาวสะอาด พระรามทอดถามอย่างยียวนแต่คนฟังแทบกลั้นใจตาย พระรามที่ดูเนี๊ยบสุภาพหายไปไหนกัน ทำไมคำพูดดิบห่ามไม่น่าฟังถึงออกมาจากปากคนที่ดูสุขุมอย่างเค้าได้ ร่างบางถูกพันด้วยผ้าขนหนูส่วนพระรามคว้าอีกผืนมาซับหยดน้ำตามตัวพันเอวสอบช่วงล่างที่มีความใหญ่โด่เด่อย่างหมิ่นเหม่ ไอรดาเผลอมองอย่างลืมตัวกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เธอนึกถึงในยามที่ได้สัมผัสมือเล็กๆชอบลูบคลำตรงนั้นของพระรามเป็นที่สุด
"เช็ดน้ำลายด้วยมันไหลออกมาจน
