"เหนื่อยไหมครับหนูด้า"หลังจากที่เลิกงานทั้งสามขึ้นรถสปอร์ตของไตรตินเพื่อไปหาของอร่อยๆทานและฉลองให้กับคนเก่งที่เรียนรู้งานได้อย่างอัจฉริยะ ไตรตินขับรถไปสักพักจึงทอดเสียงถามเลขาสาวที่นั่งอยู่เบาะด้านหลัง ความเงียบเป็นคำตอบให้ทั้งสองหนุ่มฉงนใจ ไทเกอร์ที่หนังเบาะด้านหน้าเอี้ยวตัวหันไปมองด้านหลัง ร่างบางที่นั่งคอพับคอหักหลับใหลด้วยความเหนื่อย
"อ้าวหลับสะแล้ว จอดรถก่อนไอ้ตินน้องปวดคอแย่แล้ว"ไตรตินรีบตีไฟเลี้ยวจอดไหล่ทาง ไทเกอร์ไม่รอช้าเปิดประตูก้าวลงจากรถ เค้าเปิดประตูด้านหลังแล้วแทรกตัวเข้าไปนั่งดึงร่างบางที่หลับคอพับให้มาซบที่อก
"อื้อ"
"หลับครับเด็กดี พี่เกอร์กับพี่ตินอยู่ตรงนี้"มือสากลูบเรือนผมนิ่มเบาๆอย่างขับกล่อม ไอรดาหลับยาวจนไปถึงคอนโดของไตรติน ไทเกอร์อุ้มน้องไปยังลิฟต์ที่ไตรตินกดประตูเปิดรออยู่แล้ว
"คงเหนื่อยดูดิหลับไม่รู้เรื่องเลย เดี๋ยวกูมานอนด้วยพรุ่งนี้น้องต้องไปสอบ สอบเสร
