4
964 คำ
ฉากที่ 13 ห้องวุฒิ เวลา กลางวันต่อเนื่อง
ตัวละคร พุฒิ รุจิรา
รุจิราเปลือยเปล่า ผ้าห่มผืนบางคลุมถึงอก แทนสายตาของรุจิรา พุฒิพันท่อนล่างด้วยผ้าขนหนูอยู่ที่ปลายเตียง สายตาจ้องมองรุจิราอย่างหวาน
พุฒิ มาไม่ให้สุ้มให้เสียงแบบนี้ ต้องทำโทษซะแล้ว
พุฒิเอื้อมดึงผ้าห่มผืนบางออกจากร่างของรุจิรา และก้าวขึ้นไปนอนข้างร่างเปลือยของเธอ มือหนากุมอยู่ที่เต้าอวบอิ่ม นิ้วซนเขี่ยจุกนมของเธอจนชูชัน
รุจิรา จะได้รู้ไงคะว่าพุฒิหื่นแค่ไหน อีกอย่าง...
พุฒิ อีกอย่างอะไร
รุจิรา มีข่าวลือไม่ค่อยดี
พุฒิก้มเข้าหอมแก้มนวลของรุจิราแล้วเลื่อนตัวขึ้นทาบทับเหนือร่างเปลือยเปล่าของเธอ
พุฒิ ใครมันลือกันนะ
รุจิรา มีคนเห็นพุฒิเดินกับผู้หญิงคนอื่น
พุฒิ ไม่เอา...ไม่พูดเรื่องที่ไม่สบายใจ
พุฒิกดริมฝีปากทาบทับริมฝีปากของรุจิรา เธอไม่ต่อต้าน ยอมแลกลิ้นกับเขา
มือของรุจิราเลื่อนขึ้นมาโอบรอบลำคอของพุฒิ
เท้าของรุจิราขยับออกห่างจากกัน
พุฒิดึงผ้าขนหนูพันท่อนล่างหลุดออกไป มองเห็นก้นของพุฒิขยับบดเข้าหาร่างของรุจิรา
ตัดไป
---------------
ฉากที่ 14 บ้านณัฐนราดล ห้องนอนไลลา เวลาเย็น
ตัวละคร ไลลา วรรณฉวี
เริ่มภาพที่วรรณฉวีเดินมาหยุดหน้าห้องของไลลา
วรรณฉวี (เคาะประตู) จะนอนข้ามวันข้ามคืนกันหรือไงยะแม่คู้น เปิดประตูมาคุยกันหน่อยสิ
แทนสายตาของวรรณฉวี ประตูเปิดออก
ไลลาแต่งตัวเรียบร้อย เหมือนกำลังจะออกไปข้างนอกอีกครั้ง
ไลลา คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ
วรรณฉวี (เสียงเน้นหนัก) มี
ไลลา พี่ใหญ่คงฟ้องอะไรคุณแม่อีกแล้วสิคะ
วรรณฉวี แกก็รู้ดีนี่ว่า พี่ใหญ่ของแกอ่อนไหวง่าย อะไรกระทบจิตใจหน่อยอาการจะแย่ รู้ทั้งรู้แกก็จงใจ...
ไลลา (ถอนใจ) ค่ะ ต่อไปหนูจะไม่ปะทะด้วย
วรรณฉวี (เสียงอ่อน) รู้ก็ดีแล้ว อย่าคิดนะว่า การที่แกยังมีชื่อเป็นเจ้าของบ้านณัฐนราดล จะทำให้ฉันกลัว มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่แกคิดก็ได้
ไลลา (เม้มริมฝีปากสะกดอารมณ์) ค่ะ หนูเข้าใจดีค่ะ
วรรณฉวีทำท่าจะหมุนร่างก้าวจาก แต่ชะงักแล้วพูดโดยไม่ได้หันไปมองไลลา
วรรณฉวี ค่าน้ำค่าไฟเดือนนี้มากกว่าเดิมเท่าตัวนะ แกเห็นใบเสร็จหรือยัง รู้นะว่าจะต้องทำยังไง
ไลลา ค่ะคุณแม่
ตัดไป
---------------
ฉากที่ 15 ถนนด้านนอก เวลาเย็น ต่อเนื่อง
ตัวละคร เสี่ย ไลลา
ไลลาเปิดประตูรั้วเล็กออกมา แทนสายตาของไลลาเห็นหนุ่มใหญ่ร่างท้วมคนหนึ่งยืนพิงรถเบนซ์สีดำคันหนึ่ง
ไลลา (กระพุ่มมือไหว้) สวัสดีค่ะเสี่ย
เสี่ย ขึ้นรถเถอะ
ไลลา ไม่น่าลำบากเลยค่ะ หนูกำลังจะไปหาที่คอนโดอยู่แล้ว
เสี่ยกุลีกุจอเปิดประตูให้ไลลาแล้วขึ้นไปยังฝั่งคนขับ
ล้อรถหมุนออก
เสี่ยเอื้อมดึงมือของไลลามากุม
เสี่ย คิดถึง
ไลลา แหม... ออกมางี้เมียรู้หรือเปล่าคะ
เสี่ย ไม่เอาน่า อย่าพูดถึงคนอื่นเลย
ไลลา ไม่พูดก็ไม่พูดค่า
เสี่ย น่ารักจัง
เสี่ยนำมือของไลลาไปวางบนเป้ากางเกง
ไลลายิ้มรู้ดีว่าเสี่ยต้องการอะไร
มือของไลลาลูบไปบนเป้าที่เริ่มตื่นตัวของเสี่ย
ภาพออกห่าง รถเบนซ์แล่นไปรวมกับรถอีกหลาย ๆ คันบนถนน
16 a
ไลลารูดซิบกางเกงของเสี่ยแล้วสอดมือเข้าไปรูดแท่งของเสี่ย
เสี่ย อูยยย ไลลาจ๋า
ไลลา (ยิ้มหวาน) ขา
เสี่ย โม้กให้ผมได้ไหม
ไลลา (โน้มตัวเข้าไปหา) ได้สิคะ ถ้าเสี่ยต้องการ
มือของเสี่ยข้างหนึ่งกดศีรษะของไลลาให้เข้าหาตำแหน่งกลางลำตัวที่กำลังแข็งผงาด
ศีรษะของไลลาขยับขึ้นลงตามจังหวะ
ตัดไป
---------------
ฉากที่ 17 บ้านณัฐนราดล เวลาค่ำ
ตัวละคร วรรณฉวี ภาวิต แจ๋ว นรา
วรรณฉวีเดินคุยกับภาวิตเข้ามาในห้องนั่งเล่น ทั้งคู่ชะงักเมื่อเห็นนรานั่งหน้าง้ำอยู่ในห้อง
วรรณฉวีหันมาสบตากับภาวิต ก่อนจะเป็นฝ่ายก้าวเข้าไป
วรรณฉวี เป็นไรไปล่ะลูกแม่
นราทำหน้าเบื่อ
นรา คุณแม่ไม่ทราบจริง ๆ เหรอคะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
วรรณฉวีทรุดร่างนั่งลงข้างนรา
วรรณฉวี แม่รู้แล้ว แม่จัดการให้แล้วนะ
แจ๋วนึกคันปากอดใจไม่ไหว
แจ๋ว คุณหนูใหญ่ ไม่อยากเห็นคุณหนูไลลากลับเข้าบ้านอีกค่ะ หายไปจากชีวิตตลอดไปเลยยิ่งดี
นราจ้องหน้าแจ๋วเขม็ง
แจ๋ว (ยิ้มเจื่อน) ขอโทษค่ะ หนูแค่ช่วยอธิบาย
นรา หุบปากไปเลย
นราหันไปทางพรรณราย
นรา ไม่ใช่อย่างที่นังแจ๋วมันว่าหรอกค่ะคุณแม่ หนูแค่หงุดหงิดน่ะ
พรรณรายสบตากับภาวิต ภาวิตขยับไปนั่งที่โซฟาอีกตัว
ภาวิต นังแจ๋ว แกออกไปก่อน
แจ๋ว ค่ะคุณผู้ชาย
แจ๋วคลานผ่านหน้าภาวิต แล้วก้าวออกไปจากห้อง
ภาวิต (เสียงเครียด) ความจริง พ่อคิดเรื่องนี้เอาไว้แล้ว
นรา คุณพ่อหมายถึง...
ภาวิต (ลดเสียงเบาลง) เรื่องที่จะให้นังไลลาพ้นไปจากบ้านหลังนี้อย่างถาวรเลยไง เพราะถ้าไม่มีมันซักคน บ้านณัฐนราดลก็จะกลายเป็นของพวกเรา
นรา คุณพ่อมีแผนอะไรคะ
ภาวิต แผนน่ะมี แต่คงต้องคิดให้รอบคอบ และพวกเราต้องช่วยกัน
จบภาพที่ดวงตาประกายวาวของนรา
ตัดไป
---------------
- ผู้เขียน
