ถังเหวินจ้านไม่ได้อยากให้สตรีผู้นี้มาลำบากด้วย ทว่านางที่เห็นว่าบอบบางกลับดื้อรั้นมิหยอก และเขาตั้งแต่ใช้อุโมงค์ขนสินค้าที่ปิดตายไว้นาน เลี่ยงสายตาคนของทางการ เพื่อออกจากเมืองหลวง ฝ่ายนางไม่ได้มีแสดงท่าทีหวาดกลัวอันใด ทั้งที่เขาบอกว่าอันตราย อาจกลายเป็นเป้านิ่งให้ทหารฆ่าตายได้ และเขาต้องยอมรับว่านางอึด อดทน จึงเป็นสตรีที่มองเพียงแค่ภายนอกไม่ได้เลยจริงๆ
ยามนี้ ทั้งคู่มาพักที่บ้านของนายพรานผู้หนึ่ง ซึ่งเป็นคนรู้จักของถังเหวินจ้าน กล่าวไปแล้วคือสายของอ๋องหนุ่มนั่นเอง นอกจากเขาจะเป็นคนต่างแคว้น ยังมีสายเลือดของเผ่าผาวเซียวด้วย
“ตอนนี้ออกนอกประตูเมืองชั้นในได้แล้ว เหลือกำแพงด้านนอก ตัวท่านเป็นอกชายสามศอก คงพาข้าเดินทางไปถึงที่นั่นได้มิยาก”
ชายหนุ่มมองหญิงสาวนับแต่พบหน้ากัน จนตอนนี้ นางทำให้เขาประหลาดใจได้เสมอ
“โถ อาชู คนเห็นแก่ได้ เรายังไม่ทันได้หลับนอนด้วยกันสักหน่อย เจ้ากลับจริงจังเล่น
