เมื่อยศส่งพี่แก้วขึ้นหาดไปกับกลุ่มผู้ชายที่มาด้วย พวกนั้นก็ออกไปเที่ยวที่อื่นกันต่อทิ้งให้เด็กหนุ่มใจเต้นระส่ำระส่ายตลอดจนถึงเย็น เขารีบเก็บงานกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวรอจนถึงช่วงหัวค่ำ พอคิดว่าได้เวลาแล้วก็ปั่นจักรยานออกมาด้วยความรีบร้อนโดยมีจุดหมายเดียวในใจคือบังกะโลริมทะเลที่พี่แก้วนัดเอาไว้ พอมาถึงหน้าบังกะโลที่ว่าเขาก็ถอนหายใจยาวๆ เพื่อตั้งสติ เพราะแค่คิดว่าจะได้เจอพี่แก้วอีกครั้งก็ตื่นเต้นจนสั่นไปทั้งตัว เขาจูงจักรยานเดินเข้าไปข้างในแต่ลืมนึกไปว่าพี่แก้วไม่ทันได้บอกหมายเลขห้องเอาไว้เลยรู้สึกใจเสียขึ้นมาทันที แต่เดินเข้าไปด้านในสักพักก็เห็นพี่ผู้ชายที่เขาเคยไปส่งหาความสุขกับพี่แก้วยืนสูบบุหรี่อยู่ก็เลยใจชื้นขึ้นว่ามาถูกที่แล้ว กลัวก็แต่ว่าในเมื่อพี่แก้วไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วย เขาอาจจะไม่ได้รับการต้อนรับเท่าไหร่ "อ้าว! น้องคนเมื่อกี้นี่.. ฮ่าๆ กูว่าแล้วมึงต้องมา" "สวัสดีครับพี่ ผมยศนะค