ทว่าคำขอของเธอไม่เป็นผล เมื่อพ่อเลี้ยงกฤตย์ตอบรับลูน่าว่า “ผมจะไปรับคุณเดี๋ยวนี้ “
“คุณกฤตย์น่ารักที่สุดเลยค่ะ รีบๆ มานะคะ ลูน่าอยากกอด อยากจูบคุณกฤตย์ใจจะขาดแล้วค่ะ”
“ไม่เกินสามชั่วโมงคุณก็จะได้ทำตามที่พูดแล้วครับ”
“ลูน่าจะรอนะคะคุณกฤตย์ คิส (kiss) ที่รักของลูน่า”
“คิส ลูน่าเหมือนกันครับ”
พ่อเลี้ยงทำท่าจุมพิตประกอบคำพูดของตัวเอง ก่อนจะโยนโทรศัพท์ไปข้างๆ ตัวอย่างไม่สนใจ จากนั้นก็รีบคว้าร่างบางระหงมากอดกระชับไว้อีกครั้ง เมื่อชาครียาดิ้นหนีจนเกือบหลุดรอดไปจากอ้อมแขนของเขาได้
“นั่งเฉยๆ ไม่เป็นหรือยังไงครีม”
ชาครียาแทบน้ำตาร่วงเผาะกับน้ำเสียงที่พ่อเลี้ยงพูดกับเธออย่างกระแทกกระทั้น ไม่หวานซึ้งเหมือนตอนพลอดรักกับลูน่า
“ปล่อยฉันได้แล้วค่ะ คุณต้องรีบไปรับคนรักที่สนามบินไม่ใช่หรือคะ”
“ใช่ แต่ลูน่ารอได้”
“ปล่อยให้คนรักรอนานๆ คงไม่ดีมั้งคะ รีบไปสิคะ เธออยากจูบคุณใจจะขาดแล้วไม่ใช่หร
