ด้านวิลเลี่ยมพอมาถึงบ้านของอัญริสาก็กดกริ่งเรียกจนมาเรียออกมาเปิดประตู เขาก็ขนเอาเสื้อผ้าของเจ้านายมาให้คามเรอนเปลี่ยนเพื่อเดินทางบ่ายนี้ แต่พอเข้ามาบ้านก็เงียบกริบเขาจึงหันไปถามมาเรียทันที
“ป้ามาเรียครับ คุณคาเมรอนกับคุณอันนาล่ะครับ” วิลเลี่ยมถามออกไปอย่างสงสัยเมื่อเข้ามาแล้วไม่เจอใครสักคน แถมมาเรียก็ยังเปิดเพลงในบ้านอย่างเสียงดัง จนเขาต้องเป็นคนตะโกนถามเธอ
“อยู่ข้างบนน่ะ คุณนั่งรอไปก่อนเถอะ เดี๋ยวพวกเขาก็คงจะลงมากันแล้วล่ะมั้ง” มาเรียพูดบอกไปก็ยิ้ม แล้วผายมือเชิญวิลเลี่ยมให้นั่งรอไปก่อน เพราะตอนนี้ทั้งสองยังอยู่บ้านห้อง ยังไม่ลงมาเธอได้เห็นหน้าเลย แถมยังร้องครวญครางกันดังสนั่นจนเธอต้องเปิดเพลงเอาไว้เพื่อกลบเสียง จะเคาะประตูบอกก็กลัวจะขัดจังหวะทั้งสอง
“อ่อครับ แล้วทำไมต้องเปิดเพลงเสียงดังด้วยล่ะครับเนี่ย ผมขอเบาเสียงหน่อยละกันนะครับ มันดังไป” วิลเลี่ยมพูดบอกไปก็เดินไปเบาเสียงเพลงลงอย่า
