-๕- ยั่ว
"ไรอะ แค่กอดเอง ทำไมต้องดุด้วย"
"อย่ามาทำแบบนี้ พี่เป็นผู้ชาย แม้จะเป็นพี่ แต่เราไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน ถึงแม้จะคลานตามกันออกมามันก็ไม่เหมาะ เราโตมากแล้วนะ ควรคิดอะไรให้ถี่ถ้วน เอาล่ะ มาช่วยพี่ยกอาหารออกไปได้แล้ว ป่านนี้ผัวเราคงน่าจะเสร็จแล้วล่ะ" นายไทพูด พร้อมกับย้ำคำว่าเสร็จ ซึ่งเอกกวีสะดุดในใจขึ้นมาทันที
เจ้าของบ้านจึงเดินเข้าไปในห้องครัวอย่างรวดเร็ว เมื่อโผล่หน้าเข้าไปทั้งคู่ก็ต้องชะงักยกถ้วยชามค้าง เพราะคนที่พุดถึงมาอยู่ตรงหน้าแล้ว
"เอ่อ คุณเอกคะ คือว่า คือเอกยังไม่รู้จักพี่ชายของยาใช่ไหมคะ งั้นยาจะแนะนำให้รู้จักนะคะ นี่คือพี่นายค่ะ เป็นพี่ชายคนละพ่อของยา เอ่อพี่นายคะ นี่คือคุณเอกกวีค่ะ เป็นสามีของยาเอง" วีรยาแนะนำทั้งคู่แก้อาการเลิ่กลั่ก แต่พอเห็นสามีเอาแต่มองพี่ชาย เธอก็หงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
"คุณเอกคะ" เรียกสามี ซึ่งเอกกวีก็หันหน้ามาตามเสียงเรียกของเมีย
"เอ่อ สวัสดีครับ ผมเอกกวี อันที่จริงเราเคยพบกันมาแล้ว วันแต่งงานของผม ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะครับ ผมหวังว่า พี่นายจะชอบในสิ่งที่ผมทำให้นะครับ" พูดเป็นนัย ๆ แต่คนเป็นเมียกลับไม่รู้ แตกต่างจากพี่ชาย ที่รู้ทันทุกคำที่น้องเขยรูปหล่อพูด นายไทจึงยกมุมปากขึ้น แววตาถูกใจ จากนั้นชายหนุ่มจึงเอ่ยบ้าง
"ครับ ยินดีที่ได้พบอีกครั้ง คุณเอกคงดูแลยัยยาดีอยู่นะครับ ผมขอบคุณทุก ๆ เรื่องที่คุณเอกทำให้ผมนะครับ ขอบคุณมาก ผมมั่นใจว่าผมชอบครับ" หยอดมาหยอดกลับไม่โกง
ชายหนุ่มทั้งสองต่างก็เหลือบมองกันอย่างรู้เป็นนัย ๆ ว่าคำพูดนั้นมีความหมายอะไรบางอย่างแอบแฝงอยู่
เจ้าของบ้านเมื่อถูกพี่เมียพูดแบบนั้น หัวใจเย็นชามานานก็เต้นรัว ๆ จากนั้นชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปใกล้ ๆ ภรรยาและพี่ของเธอ
"เดี๋ยวผมยกช่วย" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ตรงดิ่งเข้าไปยกชามต้มยำกุ้งน้ำข้นมาวางบนโต๊ะ แต่ในระหว่างกำลังจะเดินออกมา มือของเอกกวีบังเอิญไปได้แตะเข้ากับหลังมือของพี่ชายเมียเข้า ทั้งคู่ชะงักทันที
ไฟสวาทอันร้อนระอุได้เกิดดังเปรี๊ยะราวกับไฟช็อต เอกกวีและนายไทเกิดอาการกระตุกและต้องชะงักกลางอากาศ หัวใจวูบไหวสั่นสะท้าน ร่างกายร้อนวูบวาบราวไฟลามเลีย ดวงตาทั้งสองสบกันเห็นแต่ความกระหายหิวในกามรส เมื่อนายไทได้สติ เขาจึงเดินออกมาก่อน โดยถือเอาชามหมู่ป่าผัดเผ็ดออกมาด้วย ตามหลังด้วยน้องสาว และน้องเขย
สายตาของเอกกวีที่มองตามหลังพี่เมีย มันแวววาวอย่างประหลาด ความวูบวาบเมื่อครู่มันบ่งบอกได้เป็นอย่างดี ว่านายไทเองก็คิดแบบเดียวกันกับเขา
‘อาส์ พี่นาย พี่เองก็อยากเหมือนที่ผมอยากใช่ไหม อืม กูจะทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย กูอยากมาก อยากจับเอาค-ยกระแทกให้หัวสั่นหัวคลอนจริง ๆ’ เอกกวีคิดอย่างงุ่นง่าน
เมื่อทานข้าวไปเรื่อย ๆ และมีการดื่มเบียร์จนหมดไปหนึ่งลัง เอกกวีจึงเริ่มปฏิบัติการยั่วพี่ชายเมียทันที
ดวงตาคมของนายไทมองไปยังฝั่งตรงข้าม ที่น้องเขยนั่งทานข้าวอยู่ เมื่อเห็นว่าน้องสาวของเขาตักต้มยำกุ้งเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ชายหนุ่มจึงเหลือบสายตาไปทางน้องเขย ซึ่งทางนั้นกำลังยกแก้วเบียร์ขึ้นจิบ จากนั้นน้องเขยรูปหล่อหันหน้ามา แม้ใบหน้าจะเรียบนิ่ง แต่แววตากลับวูบไหว สังเกตเห็นว่า มุมปากของเอกกวียกขึ้นเล็กน้อย ทั้งที่ตักข้าวอยู่แท้ ๆ
แต่แล้ว นายไทพลันชะงักกึก เพราะมีฝ่าเท้าน้องเขยลูบท่อนขาแกร่งของเขา
กึก !
นายไทชะงัก ยกแก้วเบียร์ค้าง สายตามองดูผัวน้องสาว แล้วเหลือบมองวีรยาเล็กน้อย ก็เห็นว่า เธอไม่สนใจอะไร นอกจากการกินและกดโทรศัพท์ ชายหนุ่มจึงเล่นกลับด้วยการยกฝ่าเท้าของเขาลูบคืนเช่นกัน
กึก
เอกกวีชะงักที่พี่เมียยั่วกลับ จึงละสายตาจากแก้วเบียร์หันมามองคนเป็นแขก ความวาบหวามและไฟสวาทล้อมรอบพวกเขาทันที
ทั้งคู่สบตากันอย่างเร่าร้อนและท้าทาย จากนั้นสงครามใต้โต๊ะจึงเกิดขึ้น ขาของชายหนุ่มทั้งสองทำการถูไถกันไปมา จนกระทั่งเลื่อนสูงขึ้นมาจนถึงเป้าตุงของกันและกัน จากนั้นฝ่าเท้าของพี่เมียได้ยกขึ้นมาทั้งสองข้าง กอบกุมลำแกร่งแล้วขยี้อย่างรุนแรง
ทันทีที่ถูกสิ่งแปลกปลอมล่วงล้ำ ท่อนลำพลันตื่นขึ้น มันผงกหัวหยักทักทาย พร้อมทั้งดีดดิ้นอยากออกมาสู่โลกภายนอก และอยากถูกสัมผัสแบบเต็ม ๆ ไม่ใช่ผ่านกางเกงแบบนี้
"อะ" เอกกวีส่งเสียงครางออกมา เมื่อหัวบานถูกขยี้แรง ๆ วีรยาชะงัก เธอหันหน้ามาหาสามีอย่างรวดเร็ว
"คุณเอกเป็นอะไรคะ" หญิงสาวสงสัย
"เปล่า ไม่มีไร" ปฏิเสธหน้านิ่ง ๆ พร้อมกับจิบเบียร์ไปด้วย วีรยาหน้าตึงไม่พอใจ แต่เธอไม่อาจจะง้างปากของผัวรักให้พูดได้ หญิงสาวจึงหันไปสนใจกับอาหารตรงหน้าต่อ แม้ในใจจะเดือดปุด ๆ ด้วยความอยากรู้อยู่มากก็ตาม
ส่วนนายไท เมื่อเห็นอาการของน้องเขย เขาเองรับรู้แล้วว่าเจ้าของบ้านเกิดความหงี่มากขึ้นแล้ว ก็หลุบเปลือกตาลงต่ำ เห็นฝ่าเท้าของน้องเขยลูบท่อนลำของเขาเบา ๆ แววตานั้นจึงเกิดความวาววับเปล่งแสงเรืองรอง
มือรูดซิปกางเกงออก แล้วจับฝ่าเท้าของเอกกวีวางบนหน้าขา โดยที่สายตานั้นยังคงจับจ้องมองกันไม่วางตา
ส่วนมือนั้นควักเอาท่อนลำออกมาด้านนอก จับฝ่าเท้าอีกคนวางลงแล้วถูไถ คราวนี้ความเสียวมันจึงบังเกิดขึ้น น้ำใส ๆ ปริ่มรูเล็กเตรียมพร้อมกับการแตกกระจาย หากบดขยี้แรงขึ้นอีกนิด
“…..” เอกกวีหัวใจสั่น เมื่อพี่เมียยั่วเขาแบบนั้น ชายหนุ่มจึงขยี้หัวบานนั้นแรง ๆ เหมือนที่ทำกับเขา
แขกผู้มาเยือนจึงยกบั้นท้ายขึ้น เพื่อให้ฝ่าเท้าน้องเขยมอบรสสวาทให้เขาได้อย่างเต็มที่ เมื่อถูกกระตุ้นมากขึ้น ท่อนลำกระตุกอย่างรุนแรง ความเสียวมันกำลังมาจ่อตรงคอหยักแล้ว
“อะ ซี้ดด อื้มม” นายไทเสียวอย่างหนัก เขาแทบจะกลั้นเสียงครางไม่ได้ ใบหน้าของเขาแดงก่ำ ลำตัวต้องเกร็งค้าง เมื่อตัณหาราคะได้พร่างพรูออกมา จนฝ่าเท้าน้องเขยแฉะไปด้วยน้ำสวาท
“อะ ซี้ดด”
เอกกวีเห็นพี่เมียแตกกระจาย เขาก็ยกยิ้มขึ้น แววตาพึงพอใจสุด ๆ จากนั้นจึงขยี้หัวบานอีกครั้งแล้วยกฝ่าเท้าออก พลางจิบเบียร์ดับความกระหาย
“หึหึ” ชอบใจที่ทำให้พี่เมียถึงสวรรค์
เปลือกตาของนายไทหรี่ขึ้น พลางสังเกตใบหน้าของคนเป็นน้องเขย เขาก็อมยิ้ม เพราะแววตาเอกกวีมันขุ่นจัดด้วยแรงพิศวาส รอการปลดปล่อยจากเขา แม้จะทำท่าจิบเบียร์ แต่ในใจนั้นร้อนรุ่มอย่างหนัก
นายไทถูไถท่อนลำของน้องเขยแรง ๆ จากนั้นขยี้ตรงหัวเห็ดเน้น ๆ ไม่สนว่าข้างกายของเอกกวีจะมีน้องสาวเขาอยู่ด้วย ความเ****นมันไม่เข้าใครออกใคร โดยเฉพาะตอนนี้
ที่ชายหนุ่มอยากสุด ๆ พร้อมแล้วจะพ่นพิษใส่พี่เมีย
“อาส์ อาส์ ซี้ดด” น้ำอุ่นจัดพุ่งออกมาเต็มเป้ากางเกงของเอกกวี
หลังจากนั้นจึงตั้งใจกินข้าว แต่กลิ่นอายพิศวาสคละคลุ้งไปทั่งห้อง พร้อมกับที่พี่เมียและน้องเขย ต่างมองตากันด้วยความหิวโหยตลอดเวลา
เมื่อกินอิ่ม ก็เช็ดล้างทำความสะอาดห้องครัวและห้องรับประทานอาหารจนเสร็จเรียบร้อย สามคนก็แยกย้ายเข้าห้อง เจ้าบ้านขึ้นห้องด้านบน ส่วนแขกนอนห้องชั้นล่าง
นายไทถอดเสื้อผ้าออกจนหมด แล้วห่มด้วยผ้าเช็ดตัวผืนไม่ใหญ่มาก เผยให้เห็นขาแกร่งมีขนขึ้นค่อนข้างหนา แต่กลับมีเสน่ห์ชวนลูบไล้เป็นอย่างมาก
นายไทจะอาบน้ำเพราะเหนียวตัวเป็นอย่างมาก ซึ่งห้องน้ำอยู่ด้านข้าง ๆ ห้องครัว เมื่อออกมาจากห้องนอนกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ หูพลันได้ยินเสียงครางของน้องสาวเข้าพอดี
"อ๊าาาาส์ ผัวขา เมียเสียวจัง" วีรยาครางเสียงสั่น ซึ่งความเป็นจริงมันไม่น่าจะได้ยินเสียงได้ เพราะว่าห้องนั้นบุผนังอย่างดี มันเป็นห้องเก็บเสียงแม้แต่เสียงปืนก็คงไม่มีทางได้ยินหากไม่ใช่เปิดประตูเอาไว้
และคงเป็นความตั้งใจของใครคนหนึ่ง ที่หวังผลอย่างแน่นอน และคงไม่ใช่ใคร เป็นน้องเขยรูปหล่อ ท่อนลำยาวยักษ์นั่นแหละ
และมันก็ได้ผลเสียด้วย