ก่อนจะลงไปตลาดจะต้องแวะไปที่ไร่ชาเพื่อเอาสินค้าไปส่งแม่ค้าที่ตลาดข้างล่างอย่างที่ฟ้าฮ่ามว่า นิ่มนวลไม่ได้อยากแวะเลย ใจไปอยู่ที่ตลาดแล้วเรียบร้อย แม้ว่าจะกลัวว่าเสือหมอกจะเห็นว่าหล่อนลงไปหาเขาถึงด้านล่าง แต่ใจหนึ่งก็อยากจะเจอหน้าเขาเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหน
“จะไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหนก็เรื่องของพี่หมอกสิ จะไปสนใจอะไร”
คิดมากจนฟุ้งซ่าน ถึงขั้นที่จะต้องพึมพำกับตัวเองเพื่อให้สงบสติอารมณ์ ขณะที่ฟ้าฮ่ามลงซึ่งกำลังชะลอรถเพื่อจอดที่ไร่ชาหันหน้ามาถามด้วยได้ยินไม่ถนัด
“เมื่อกี้น้องว่าอะไรนะ”
“อะ...อ๋อ เปล่าจ้ะ”
“แต่เมื่อกี้พี่เห็นน้องพูดอยู่นะ”
“ฉันบอกว่าไร่ชาสวยจังเลยน่ะ”
“สวย?”
สีหน้าของฟ้าฮ่ามดูฉงน ก่อนจะหัวเราะออกมา
“มืดขนาดนี้ มองเห็นด้วยเหรอ ถึงได้รู้ว่าสวย”
นิ่มนวลได้แต่ยิ้มแหยๆ หล่อนใช้ข้ออ้างไร้สาระแบบนั้นโดยลืมคิดไปสนิทเลยว่าบรรยากาศรอบข้างในตอนนี้มันมืดมิ
