หลังจากพิธีปักปิ่นของเยว่ชิงผ่านพ้นไป ทั่วเมืองหลวงก็มีข่าวใหญ่ให้ผู้คนได้เล่าลือกันปากต่อปาก
“เจ้าได้ยินข่าวลือจากสกุลลู่หรือไม่ เขาว่ากันว่าบุตรสาวสกุลลู่มีวาสนาจะได้เกี่ยวดองกับราชวงศ์เชียวนะ ชินอ๋องถึงกับไปเข้าร่วมงานพิธีปักปิ่นของคุณหนูลู่ ทั้งยังพระราชทานปิ่นให้กับคุณหนูลู่ด้วยองค์เอง”
เยว่ชิงแอบลอบยิ้มภายใต้หน้ากาก หลายวันมานี้ทุกครั้งที่นางมาทำงานที่ร้านซิ่งฟู่ นางมักจะได้ยินเรื่องราวของนางกับท่านอ๋องเช่นนี้เสมอ
ข่าวลือเช่นนี้สิ ถึงจะลื่นหู ฟังเท่าใดก็มิรู้สึกเบื่อหน่าย
“ก็เพียงข่าวลือเท่านั้น ท่านอ๋องคงมิลดตัวลงมาตบแต่งกับบุตรขุนนางขั้นต่ำเป็นแน่ แต่หากคุณหนูลู่ได้แต่งเข้าจวนอ๋องจริง ก็คงมิพ้นตำแหน่งอนุภรรยา แต่ข้าคิดว่าคุณหนูลู่คงจะแต่งเข้าเป็นอนุของรองแม่ทัพอู๋มากกว่า เห็นเขาว่าสกุลอู๋ส่งเทียบหมั้นให้สกุลลู่แล้วด้วย” คุณหนูผู้หนึ่งในโต๊ะนั้นเอ่ยขึ้น ถ้อยคำดูแคลนของคุณหนูเหล่
