ฉันเกลียดกัปตันโซล พูดได้เลยว่าเกลียด บทสวาทที่เขายัดเยียดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีกับผู้ชายคนนี้เลย
แต่ชั่วขณะนึง ฉันแอบชอบรสชาติความกระสันอย่างน่าอาย อยากจะไขว่คว้าถึงจุดหมายอยู่เร่า ๆ จนหลังจากกัปตันหนุ่มถอดถอนตัวเองไปนั่งแทน เขาก็วาดแขนจับฉันนั่งควบทันที
“นั่งลง แล้วโยกซะ”
“ไม่ ฉันไม่ทำ”
ฉันปฏิเสธแล้วพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง ถึงเรี่ยวแรงจะกลับมาบ้าง แต่มันก็น้อยนิดเหลือเกิน เพียงแค่มือใหญ่จับฉันนั่งลงไปอีกระลอกสอดใส่ความเป็นชายเข้ามา ฉันก็ทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว
เขาจับเอวฉันดันเขาหาตัว สายตาจ้องมองไปที่ส่วนเนินเนื้อที่เกลาเกลี้ยง หนำซ้ำยังกดใบหน้าร้อนและริมฝีปากนุ่มโลมเลีย ทรมานฉันด้วยการดูดดันยอดทับทิมที่แข็งเป็นไต
อื้อ... ไม่ไหว มันเสียวเหมือนใจจะขาดเลย
“อะ อ๊า กัปตัน... ซะ โซล”
“ฉันรู้ว่าเธอชอบ อย่าปฏิเสธ”
ฉันไม่สนใจยังปฏิเสธด้วยการส่ายหน้ารัว แต่เอวบาง ๆ สะโพกผาย ๆ
