“ขอบคุณนะพี่บาส ลำบากไปนั่งตากยุงด้วยเลย”
“ไม่เป็นไร ยุงกัดคอแดงหมดแล้วนั่น” ฉันยกมือเกาทันที พอพูดถึงก็คันขึ้นมาเลยแหะ
“เฮ้ย ๆ อย่าเกาสิ เดี๋ยวเป็นแผลหรอก”
“มันคันนี่น่า เอ้อถามหน่อยค่ะพี่บาส เราไปนั่งดื่มเบียร์แบบนั้น ยุงที่กัดเราไปมันจะเมามั้ยคะ”
“ฮ่า ๆ” คนที่คร่อมบิ๊กไบค์คันโตหัวเราะร่วนออกมา ที่เป็นแบบนั้นเขาไม่ได้เมาหรอกนะคะ ส่วนมากรับหน้าที่ส่งเบียร์ให้ฉันมากกว่า
ก่อนหน้านี้เราไปนั่งดื่มเบียร์ที่สวนสาธารณะที่เคยนัดเจอกัน เนื่องจากฉันสับสนกับตัวเองนิดหน่อยอยากหาที่พักสมอง พี่บาสเขาจึงขอพาไปที่นั่น
“ยุงมันไม่เมาหรอก แต่เราน่ะเมา ขึ้นไปพักผ่อนได้แล้ว”
“จ้า ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”
“อ่าฮะ ฝันดี” ฉันโบกมือบ้ายบายตามหลังพี่บาสที่พูดจบก็ใส่หมวกกันน็อคแล้วขับรถออกไป แต่เมื่อหันกลับไปมองคอนโดสูง และรับรู้ได้ถึงสิ่งที่ต้องเผชิญหลังจากนี้ ก็ลอบหัวเราะออกมาเบา ๆ ในลำคอ
เหอะ ๆ มีแต่คนโง่เ
