ตอนที่ 21 คำตัดสินจากเบื้องบน
หม่าฮุ่ยน่าใบหน้าหมองลงเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีตของนางและพี่ชาย ยามนั้นแม้จะอายุเพียงห้าปีแต่ก็ใช่ว่านางจะจำสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ หลังมารดาได้จากไปเพราะโรคระบาด ท่านป้าและท่านลุงเขยจึงนำนางและพี่ชายมาขายให้กับพวกค้าทาส ในยามนั้นพวกมันรับซื้อนางและพี่ชายเอาไว้ ทั้งยังบังคับใช้งานจนพี่ชายนางล้มป่วยลง ส่วนตัวนางแม้จะยังเด็กแต่ก็ใช่ว่าจะรอดพ้นชะตากรรมที่โหดร้าย นางถูกบังคับให้ตื่นแต่เช้าเพื่อไปเก็บสมุนไพรในป่า ต้องเดินฝ่าความหนาวทั้งระยะทางก็ไกลเสียจนนางเหนื่อยล้า หลายครั้งที่นางเดินไม่ไหวก็จะถูกโบยตีเป็นประจำ
ไป๋เซ่อนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ด้วยไม่คิดว่าหญิงสาวจะมีชีวิตที่น่าหดหู่ถึงเพียงนี้
“ที่ผ่านมาเจ้าคงลำบากมากนัก”
“ข้าถึงได้เข้าใจอย่างไรเล่า ว่ายามที่ต้องเร่ร่อนและอดอาหารนั้นทรมานเพียงใด”
หญิงสาวกล่าว นางคิดไว้ว่าจะตั้งโรงทานเพื่อแจกจ่ายอาหารให้แก่ผู้คน แต่
