“พาตัวเองหลุดไปจากผมให้ได้สิ แล้วผมจะปล่อย” โยชิโนะชอบผู้หญิงคนนี้จริงๆ หากแต่คนอย่างเขามักได้อะไรมาครองง่ายๆ จึงไม่รู้จักการจีบที่ละมุนละม่อม ทำไงได้พ่อเขารวยล้นฟ้ามีอำนาจสุดคับฟ้า นั่นคือสาเหตุทำให้เขาไม่เคยกลัวใครแม้แต่ชอบผู้หญิงสักคนเขาก็แค่กระดิกนิ้วหรือสั่งให้ลูกน้องไปพามาโยนขึ้นเตียงเท่านั้นจบ แม่นี่จะยากอะไรนักหนา “โยชิอย่า...ปล่อยเธอไปซะ” เคนยูทาโร่วิ่งเข้ามาห้ามน้องชาย หลังจากที่หลบอยู่หลังเสา เมียงมองผู้หญิงที่พยายามหาทางหลบเลี่ยงน้องชายของตน เขามั่นอกมั่นใจเหลือเกินเธอคนนี้คือใครที่เคยไม่รู้จัก ตามที่เธออยากให้เขาและเธอเป็นแค่คนแปลกหน้าระหว่างกันตลอดไป ความมั่นใจทำให้เขารู้สึกมากมาย จึงเข้าไปขวางการกระทำของน้องชาย “ทำไมต้องปล่อย ในเมื่อผมชอบเธอ เธอก็ควรชอบผมด้วย” โยชิโนะหันมาทางพี่ชาย ขณะมือใหญ่ถูกพี่ชายดึงออกจากการเกาะกุมมือนุ่มของสาวเจ้า แค่มือเท่านั้นยังทำให้ใจเขาสั่นได้ม