...แปดนางรำในอาภรณ์ขาวสล่างดั่งปุยหิมะ ได้ร่ายรำเริงฟ้อนท่ามกลางรัตติกาลสยายปีกเข้าคลี่คลุมฟ้า
โคมไฟทรงหยดน้ำนับร้อยจุดกระจ่างสว่างไสว คบไฟสี่มุมรอบลานหินกว้างเปล่งเปลวไฟระริกระรี่ คล้ายจะวูบไหวตามจังหวะดนตรีบรรเลง…
แสงสีส้มจางๆที่อาบไล้ร่างเหล่านางรำงดงามราวหยาดฟ้า แต่ดูดูเหมือนจะไม่สะคราญพอให้องค์ชายโตกอนเหลือบแลสนใจ
ที่วูบไหวอยู่ในสายตาองค์ชาย ล้วนมีแต่ใบหน้าหวานซึ้งขององค์หญิงคูตูลันที่อยู่เบื้องหน้า
แสงอ่อนๆจากคบไฟ ช่วยขับเน้นใบหน้ารูปไข่นวลใยของคูตูลัน ดั่งรูปสลักงามพิลาส จมูกโด่งคมคาย ริมฝีปากอวบอิ่มเป็นขอบหยักรูปกระจับ โดยเฉพาะดวงตาสีเขียวอ่อนของนาง เปี่ยมด้วยชีวิตชีวางามล้ำ เกินกว่าจะละสายตาไปง่ายดาย
เถ้าแก่เนี้ยที่นั่งร่วมโต๊ะกับคนทั้งคู่ อ่านสายตาขององค์ชายโตกอนได้ทะลุปรุโปร่งยิ่ง จึงชักชวนให้ทั้งคู่ดื่มสุราชวนพูดคุยสานสัมพันธ์
" คุณชายผู้นี้มีฝีมือในเชิงสุรายิ่ง เกรงว่าร่
