เหมยหอมหมื่นลี้

2130 คำ

...พ่อครัวร่างอ้วนเหนี่ยวรั้งต้นคอเจ้าหมาหลง พามันเดินละลิ่วลัดเลาะตามตรอกซอกซอยตึก โดยทิ้งภาระขนสินค้าลงจากหลังอูฐไว้กับเด็กรับใช้สิบกว่าคนช่วยขนถ่าย ซึ่งในช่วงชุลมุนนั้นเจ้าแมวกวนใช้ความคล่องแคล้วของเรือนร่าง แทรกตัวหายเข้าไปในหมู่เด็กรับใช้ที่ควักไขว่ เหลือเพียงชายชาวเวนิสปผู้รอนแรมมายาวไกล ถูกวงแขนอ้วนลำบังคับลากถูจูงไป จนถึงยังด้านในโรงครัวหุ่งหาอาหาร ที่หน้าเตาไฟ ควันขาวขุ่นลอยโขมง ปรากฏชายหนุ่มสูงใหญ่เนื้อตัวเปรอะเปื้อนผงแป้ง กันน้ำมันหุ่งต้มกระเซ็นทั่วตัว " เจ้าม้าห้าว !...เจ้ามาทำอันใดอยู่ที่นี่ ! " เจ้าหมาหลงร้องถาม พร้อมกับรีบพุ่งเข้าไปตบไหล่มันด้วยความยินดี " เจ้าอย่าเพิ่งก่อกวนข้า ข้าต้องเร่งมือทำขนมให้แล้วเสร็จ มิเช่นนั้นจะไม่ทันไหว้พระจันทร์ราตรีนี้แล้ว " ห้าวซิ่งตอบรวบรัด น้ำเสียงจริงจังโดยไม่หันหน้ามามองสหายด้วยซ้ำ " นี่เจ้ากลับกลายเป็นพ่อครัวแล้วรึ ?..

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม