เช้าวันต่อมาภาคินตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป เพราะไม่มีมะลิมาเตรียมเสื้อผ้าของใช้ต่างๆ ให้เขาเหมือนเช่นทุกเช้า พร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานๆมาให้เขาตลอดเวลาถึงเขาจะแสดงอาการไม่ชอบใจก็ตาม
"พี่คิน ตื่นแล้วเหรอคะ" มินเดินเข้ามาในห้อง
"ใช่พี่เพิ่งตื่นเอง"
"ไปค่ะ ไปอาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟันกัน" มินพยุงภาคินลงบนวีลแชร์แล้วเข็นเข้าไปในห้องน้ำ
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จมินก็พาภาคินไปทานข้าวที่บ้านใหญ่ ระหว่างที่ทานข้าวไปมินก็คอยตักกับข้าวใส่จานภาคินอยู่ตลอด
"มิน มะลิจะกลับมากี่โมงลูก" อัมพรถามขึ้น
"น่าจะสายๆ มั้งค่ะ"
"เดี๋ยว ถ้ามินออกไปที่ร้าน แม่จะไปอยู่เป็นเพื่อนคินเองก็แล้วกัน"
"ไม่ต้องหรอกครับ ผมอยู่คนเดียวได้"
"งั้นก็ตามใจลูกก็แล้วกัน"
ด้านมะลิกำลังนั่งทานข้าวเช้ากับพ่อและแม่ หลังทานเสร็จเธอก็จะกลับไปทำงานเลย ทานข้าวไปแต่ในหัวกลับคิดถึงภาคินที่อ
