10
1469 คำ
เล่ม 2 อ่อย
สุดเขตขยับตัวอย่างเกียจคร้าน มือไปโดนใครบางคนที่นอนร่วมเตียงด้วย ร่างสูงทะลึ่งพรวดขึ้นจากที่นอน หันขวับไปมองเพื่อนร่วมเตียงอย่างงุนงง
เธอมานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันนะ เขากะพริบตาปริบๆ ชะโงกหน้าไปดูให้ชัดเจน ก่อนจะรำลึกเรื่องราวที่เกิดขึ้น
อ้อ... จำได้แล้วว่าเขาแต่งงานกับยายเด็กขี้อ่อยนี่นา
และพักหลังๆ เขาก็หาเรื่องพาเธอมานอนร่วมเตียงด้วยทุกครั้งที่มีโอกาส นอนหลับสบายจริงนะ แก้มป่องๆ นั้นเนียนใสราวก้นเด็ก เธอตัดผมหน้าม้าและผมยาวประบ่า จะไม่ให้ตัดผมทรงนี้ได้อย่างไรกันในเมื่อเธอเพิ่งจบม. 6 ปีนี้ อายุแค่ 19 เท่านั้น สถานะยังไม่ได้เรียนต่อ แต่ได้เขาเป็นผัวเสียก่อน
เขาไม่ได้อยากได้เธอเป็นเมียหรอกนะ แต่เธออ่อยหนักมาก เขาเลยเผลอตัวเผลอใจหน้ามืดปล้ำเธอไป ตกกระไดพลอยโจนต้องแต่งงานกับเธอ
แล้วเผอิญหรือตั้งใจไม่รู้ได้ มารดาบังเกิดเกล้ากลับมาเห็นเข้าพอดี โวยวายว่าเด็กมันเสียหาย เขาเลยต้องรับผิดชอบ
เขาอยากแต่งงานกับเธอ (ซะเมื่อไหร่กันล่ะ) ยายเด็กนี่อายุ 19 เป็นลูกเขาได้เลยนะ ปีนี้เขาอายุตั้ง 39 ปีเข้าไปแล้ว แต่เขาเสียตัวให้เธอแบบงงๆ เลยต้องแต่งงานน่ะสิ
เขาเหรออยากแตะต้องเธอ เมื่อคืนเขาเมาต่างหากเล่า ที่รู้ๆ เขาไม่ได้หน้ามืดปล้ำเธอแน่นอน เธอนั่นแหละอ่อยเขา เลยทำให้เขาอดใจไม่ไหว ทำอะไรโดยไม่รู้ตัว
เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนเสียหน่อย…
สุดเขตมองคนที่นอนตะแคงหลับพริ้มอย่างมันเขี้ยว
เฮ้ย! ไม่ใช่... เขาหมั่นไส้เธอต่างหากล่ะ อยากจะแต่งงานกับเขาจน ตัวสั่น
เชอะ! คนอย่างเขา ขาอ่อนก็ใช่จะได้เห็นกันง่ายๆ เขาเลือกนะจะบอกให้ เห็นเขามีสาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลังขนาดนี้ ถ้าเขาไม่แล อย่าหวังว่าจะได้ฟันเขาง่ายๆ
แผ่นหลังที่โผล่พ้นผ้าห่มนั้นเนียนละเอียด เขาชะโงกมองก็เห็นร่องอกอวบๆ อีก
“เฮ้ย!” จู่ๆ เด็กสาวก็ลืมตาขึ้น สุดเขตตกใจเสียหลักถลาล้มลงทาบทับบนร่างของเธอเต็มเหนี่ยว
“พี่เขตตื่นนานแล้วเหรอคะ” นิ่มนาราเอ่ยถามเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ในขณะที่เขาได้สบตาแล้วเผลอยิ้ม พอได้สติก็ทำหน้ายักษ์ใส่เธอ
“เป็นเพราะเธอนั่นแหละ ทำให้ฉันตื่นสาย” เขาเฉไฉ เธอยิ้มหวานให้เขา ไม่ถือสาตาแก่ขี้งอนแม้แต่น้อย
“พี่เขตคะ ขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆ หน่อยสิคะ หนูนิ่มมีอะไรจะบอก” เธอบอกเขายิ้มๆ
“อะไร” เขาแกล้งทำเสียงแข็ง แต่ค้นพบว่าได้ยื่นหน้าเข้าไปหาเธอเสียแล้ว
ม้วฟ... แก้มสากถูกหอมฟอดใหญ่ เขามองคนชอบอ่อยตาโต แล้วเรื่องราวก่อนหน้านี้ก็ไหลบ่าเข้ามาในสมองของเขาอย่างหนัก
ก่อนที่จะอดใจไม่ไหวก้มลงไปดุนดันกลีบปากหวานๆ จุมพิตเธออย่างดูดดื่ม บทรักในเช้าวันใหม่เกิดขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
สุดเขตรับไหว้หลานสาวของมารดาแทบไม่ทัน เมื่อจู่ๆ หล่อนก็ไหว้เขาทันทีที่เจอหน้ากัน
เด็กสาวเป็นญาติห่างๆ ของเขา มันห่างจนเขานึกไม่ออกว่าเธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร นิ่มนาราตัดผมหน้าม้า ผมยาวประบ่า ผิวขาวใสอมชมพูหน้าใสกิ๊ก ตากลมโต แก้มป่อง ปากนิดจมูกหน่อย แต่พอเขาเลื่อนสายตาลงมาด้านล่าง
นมใหญ่! สุดเขตสบถในใจ ก่อนจะเบือนหน้าหนีลงด้านล่าง
ด้านล่างหนักกว่าเดิม... เธอนุ่งกางเกงยีนขาสั้นโชว์เรียวความผุดผ่องขาวเนียนน่าสัมผัส
เธอเป็นคนช่วงขายาว เท้าเล็กๆ นั้นทำให้เขาต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน อยากจะจับมาบดจูบหนักๆ ด้วยความมันเขี้ยว เพราะมันน่ารักน่าเอ็นดูเสียจริง
“ฮะ... แฮ่ม” เขากระแอมเหมือนมีอะไรติดอยู่ที่ลำคอ
“หนูนิ่มจะมาอยู่กับเรานะตาเขต พ่อแม่ของหนูนิ่มเพิ่งเสียไป น้องไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน แม่เอ็นดูเลยจะพามาอุปการะเลี้ยงดู”
“แล้วแต่คุณแม่สิครับ ผมว่าอะไรเสียที่ไหน” คนตอบรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก
“นี่พี่เขต ลูกชายของป้าเองจ้ะ ทำความรู้จักกับพี่เขาเอาไว้นะหนูนิ่ม”
สุดเขตแทบสำลักกาแฟ พ่นมันออกมันออกจากปาก เมื่อได้ยินมารดาพูดแบบนั้น เขานี่นะเป็นพี่ยายเด็กนี่ เป็นพ่อน่าจะถูก
“สวัสดีค่ะพี่เขต หนูนิ่มฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” เด็กสาวยิ้มหวานท่าทีฝากเนื้อฝากตัว
“ไม่รับฝาก!” สุดเขตพูดจบก็ไม่รอฟังคำตอบ เดินลงเท้าหนักๆ ปึงปังออกไปจากบ้านทันที คุณสุดหทัยได้แต่อ้าปากค้างในกิริยาของลูกชาย ในขณะที่นิ่มนาราหน้าเสียอย่างที่สุด
“พี่เขตไม่ชอบหนูนิ่มเหรอคะคุณป้า” อาการของเขาบ่งบอกได้คำเดียวว่าไม่ชอบ จะให้เธอคิดเป็นอื่นไปได้อย่างไรกัน
“หนูนิ่มอย่าคิดมากเลยลูก พี่เขตเขาแก่แล้ว อายุเกือบสี่สิบ เป็นผู้ชายทึนทึกขึ้นคาน ย่อมอารมณ์แปรปรวนเป็นธรรมดา คนวัยทองก็แบบนี้แหละลูก ถ้ามีเมียสักคนอาจจะหายบ้าๆ บวมๆ แต่นี่ไม่มีใครเอาทำผัว ป้าล่ะหนักใจ หนูก็อย่าไปถือสาพี่เขาเลยจ้ะ เคยได้ยินสุภาษิตนี้ไหมลูก อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา”
“ค่ะคุณป้า”
คุณสุดหทัยแกล้งพูดเสียงดังให้บุตรชายได้ยิน
สุดเขตที่เดินห่างออกมาไม่มากนัก แทบก้าวเท้าตกบันไดเมื่อได้ยินประโยคประชดประชันของมารดา
“ไอ้ไกร ไอ้ไกรโว้ย! ไปมุดหัวอยู่ไหนวะ” สุดเขตตะโกนเรียกลูกน้อง ลั่นบ้าน ไกรวิ่งหน้าตั้งมาหาเจ้านายสีหน้าแตกตื่น
“ได้ยินแล้วครับเจ้านาย”
“มึงไปมุดหัวอยู่ไหนวะ กูเรียกตั้งนาน”
“เอ่อ...” นานอะไรวะ เพิ่งได้ยินเมื่อกี้ แต่ใครจะกล้าเถียง เดี๋ยวโดนถีบยันอก
“เข้าไร่สิวะ ยืนทำส้นตีนอะไรของมึง”
“ครับเจ้านาย” ไกรรีบวิ่งไปสตาร์ทรถอย่างรวดเร็ว ไม่นานเจ้านายหนุ่มก็ขึ้นมานั่งข้างๆ สีหน้าบอกบุญไม่รับ
“เจ้านายเป็นอะไรครับ อารมณ์เสียมาจากไหน”
“ไอ้ไกร กูถามมึงหน่อยสิวะ”
“ครับ” ไกรเงี่ยหูฟังว่าเจ้านายจะถามอะไร
“ผู้ชายขึ้นคานได้ด้วยเหรอวะ”
“ฮ่าๆๆๆ” ไกรหัวเราะท้องคัดท้องแข็งเมื่อได้ยินประโยคนั้นของเจ้านาย แต่พอมันหันไปสบตาเท่านั้นแหละ เจอกับสายตาพิฆาตเข้าให้ หยุดหัวเราะกึกในทันที
“ผู้หญิงต่างหากล่ะครับขึ้นคาน ผู้ชายไม่ขึ้นคานหรอกครับ”
“มึงคิดแบบนั้นเหรอวะ”
“ครับ”
“ถ้าผู้หญิงอ่อย มึงจะทำยังไงวะ”
“อ่อยเหรอครับ หมายถึงชวนขึ้นเตียงแบบนั้นหรือเปล่า”
ไกรถามกลับขณะขับรถเข้าไร่อย่างตั้งอกตั้งใจ ไร่สุดเขตเป็นไร่ที่มี อาณาเขตกว้างขวางมาก ที่นี่เพาะพันธุ์ม้าส่งขาย ทำฟาร์มโคนมและโคเนื้อ ที่ดินอีกส่วนแบ่งเป็นสวนผลไม้ นอกจากแปรรูปส่งขายแล้ว ยังจัดบุฟเฟ่ต์ผลไม้ให้นักท่องเที่ยวเข้ามาชิมผลไม้สดๆ จากต้นซึ่งปราศจากสารพิษและยาฆ่าแมลงอีกด้วย
“ก็ไม่เชิง แต่ยิ้มหวานให้ ทอดสายตาให้ แต่งตัวโป๊ โชว์ขาอ่อน ใส่เสื้อรัดนมแทบปลิ้น” ไกรหัวเราะเจ้านาย แต่โดนสายตาพิฆาตเลยหยุดกึก
“บางทีเขาอาจจะไม่ได้อ่อยนะครับ อาจจะแค่ชอบแต่งตัวแบบนั้นหรือชอบยิ้มหวานเป็นธรรมดา”
“ต้องอ่อยสิวะ กูมองนม เอ๊ย! มองตาก็รู้แล้ว” คนพูดกระแอมกลบเกลื่อนเหมือนมีอะไรติดคอ
“นมใหญ่เหรอครับ”
“กะประมาณน่าจะสามสิบหก คัพบี” คนพูดลูบปากไปมา แอบแตะลิ้นเลียริมฝีปาก
“ใหญ่นะครับนั่น” ไกรอุทาน
“อะไรของมึงที่บอกว่าใหญ่”
“นมครับ”
“ทะลึ่งนะมึง เดี๋ยวกูถีบ”
“อ้าว...” ไกรกะพริบตาปริบๆ เมื่อโดนดุ แล้วใครมาชวนเขาพูดเรื่องนมก่อนวะ สุดท้ายมาหาว่าเขาทะลึ่งตึงตัง คนงานในไร่อ้าปากค้างตาโต ผิวปากกันอย่างบันเทิงใจเมื่อเห็นนางฟ้าแสนสวยเดินอยู่ในไร่
“คนงานเป็นอะไรวะ เห่า เอ๊ย! โห่เสียงดังทำไม” เจ้าของไร่ถามลูกน้องคนสนิท ที่ยืนตาค้างถามแล้วไม่ยักตอบ แต่ยืนอ้าปากค้างตาโตเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง
- ผู้เขียน
