เขาหายใจหอบแรงจ้วงแทงเป็นจังหวะถี่ยิบ ก่อนจะกดเธอจมเตียง อย่างสุขสม กวินคำรามลั่น เขาปลดปล่อยความร้อนรุ่มในกายเธอจนหมดสิ้น ก้มลงจุมพิตริมฝีปากที่เผยอหอบสะท้านใต้ร่าง จูบซับใบหน้าอ่อนหวาน ของเธออย่างเอ็นดู
เขาดึงเธอมากอด โดยตัวเองไปนอนซ้อนทางเบื้องหลัง โอบขยำลานนมอวบอิ่มของเธอด้วยมือหนาที่รัดร่างน้อยเอาไว้
“คุณวิน พอแล้วค่ะ เดี๋ยวคุณท่านกลับมา”
“คุณแม่กลับมาแล้วจะทำไมล่ะ” เขาไม่ทุกข์ร้อนกับสิ่งที่กำลังทำ ริมฝีปากร้อนรุ่มจุมพิตซอกคอหอมไม่ยอมละห่าง
“อ๊า... คุณวิน” เธอขยับหนีแต่เขาใช้มือสอดเข้าใต้ร่างดึงเอวบางของเธอมาแนบชิด ก่อนที่จะสอดประสานแก่นกายแข็งร้อนมาทางด้านหลัง เธอครางเสียงหลงเมื่อมันสอดลึกเข้าไปเสียดสีกับผนังอ่อนนุ่มด้านใน
“คุณวินคะ อื้อ...”
“ว่าไง” เขากระซิบถามเสียงออดอ่อยอีกแล้ว เธอมักใจอ่อนกับน้ำเสียงแบบนี้ของเขานี่แหละ
“ขออีกนิด อย่าเพิ่งขัดสิ” เขาขยับสะโพกสอบเข้า
